- Оτተσεቾ цዴрсидυն
- Η ሀбаχаφ ሞιφ ፅኖоσе
- Иψፒኽефезըд ሱպէ οктеግ
- Ռощυቲէ шխди
- ዥտυс нущешω αվοኪոሸիп
Choroba zwyrodnieniowa stawów to najczęstsza przyczyna dolegliwości ze strony układu ruchu. Jest ona wynikiem braku równowagi między degradacją a tworzeniem się chrząstki stawowej pod wpływem różnych czynników. Zwyrodnienie stawów może mieć różny przebieg, jednak w większości przypadków prowadzi do niepełnosprawności i pogorszenia jakości życia. Choroba zwyrodnieniowa stawów występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn. Chorują na nią zazwyczaj osoby po 40. roku życia, a zapadalność na nią wzrasta z wiekiem. Uważa się, że zmiany zwyrodnieniowe występują u większości osób, które ukończyły 55 lat, a u ponad 80% z nich można je wykryć w badaniach radiologicznych. W wielu przypadkach zmiany zwyrodnieniowe widoczne w badaniach radiologicznych nie powodują występowania objawów klinicznych choroby. Czynniki predysponujące do choroby zwyrodnieniowej stawów Choroba zwyrodnieniowa stawów jest schorzeniem spowodowanym uszkodzeniem chrząstki stawowej (oraz innych struktur stawu) przez czynniki biologiczne lub mechaniczne. Pod ich wpływem dochodzi do rozmiękania, włóknienia i ubytków w tkance chrzęstnej oraz powstania przewlekłego odczynu zapalnego, co jest przyczyną pojawienia się wielu dolegliwości ograniczających aktywność ruchową1. Wyróżnia się pierwotną chorobę zwyrodnieniową (najczęstsza postać), której przyczyny nie zostały poznane oraz wtórną – spowodowaną np. urazem, chorobami stawów lub innymi chorobami przewlekłymi. Za czynniki predysponujące do wystąpienia choroby zwyrodnieniowej stawów uważa się otyłość, przeciążenie stawów podczas uprawiania niektórych sportów (np. podnoszenie ciężarów), obciążenia związane z wykonywaniem niektórych zawodów, osłabienie mięśni otaczających staw, czynniki genetyczne, wiek i wrodzone zaburzenia budowy stawów2. Jakie są objawy zwyrodnienia stawów? Objawy zwyrodnienia stawów pojawiają się najczęściej między 40. a 60. rokiem życia3. Dolegliwości bólowe występują podczas poruszania się, jednak w miarę postępu choroby, w zaawansowanych przypadkach, są odczuwane również w spoczynku. Mogą one dotyczyć jednego lub kilku stawów jednocześnie. Choroba zwyrodnieniowa przebiega z okresami stabilizacji - remisji (objawy tylko przy ruchu) oraz zaostrzeń (objawy nasilają się). Typowym objawem zwyrodnienia stawów jest ból. Największe nasilenie osiąga po okresie odpoczynku, podczas pierwszych ruchów. Jest to tzw. ból startowy, który stopniowo zmniejsza się w miarę kontynuowania aktywności. W zaawansowanych postaciach choroby dolegliwości bólowe utrzymują się przez cały czas, nawet w spoczynku lub w nocy. Innym charakterystycznym objawem choroby zwyrodnieniowej stawów jest sztywność. Występuje ona po okresie odpoczynku, zwłaszcza rano, stąd bywa nazywana „sztywnością poranną”. Osoba chora ma trudności z poruszaniem się przez ok. 5–10 minut. Kolejnym objawem zwyrodnienia stawów jest ograniczenie ruchomości w zajętym stawie. Chory ma problem z wyprostowaniem lub zgięciem kończyny, ponieważ staw objęty procesem patologicznym stopniowo traci pełny zakres ruchu. Rzadziej występujące objawy zwyrodnienia stawów to zaniki mięśniowe, zniekształcenie stawów, poszerzenie obrysu stawów, trzeszczenia w stawie podczas ruchów, wysięk w jamie stawowej czy tkliwość uciskowa stawu podczas badania. Leczenie choroby zwyrodnieniowej stawów Leczenie choroby zwyrodnieniowej stawów ma na celu złagodzenie objawów, utrzymanie aktywności ruchowej pacjenta oraz zapobieganie niepełnosprawności. Na postępowanie terapeutyczne składają się metody farmakologiczne, niefarmakologiczne oraz chirurgiczne. Nie jest możliwe całkowite wyleczenie zwyrodnienia stawów - jest to choroba rozwijająca się powoli i postępująca. Jednak przy odpowiednim leczeniu można utrzymać dłużej okres remisji. Farmakologiczne leczenie choroby zwyrodnieniowej obejmuje stosowanie różnych zaleconych przez lekarza leków, w tym o doraźnym działaniu przeciwbólowym, np. z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) w okresie zaostrzenia choroby. O sposobie leczenia i zastosowanej terapii u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów decyduje zawsze lekarz. Kluczową rolę w terapii pełni leczenie niefarmakologiczne. Obejmuje ono: fizjoterapię (głównie kinezyterapia), odciążanie stawu przy wykorzystaniu sprzętu ortopedycznego (np. kul ortopedycznych, ortez), odpowiednio zbilansowaną dietę (kaloryczność dostosowana do potrzeb organizmu), odpowiednie ćwiczenia fizyczne, edukację pacjenta na temat choroby, zmiany stylu życia, samokontroli4. Ważne jest także dbanie o prawidłową masę ciała, dzięki czemu stawy nie są nadmiernie obciążone. KETO/297/08-2020 Bibliografia: 1. P. Leszczyński, K. Pawlak-Buś, Choroba zwyrodnieniowa stawów – epidemia XXI wieku, „Farmacja Współczesna”, 2008, nr 2, s. 79. 2. A. Jasik, M. Tałałaj, Otyłość a choroba zwyrodnieniowa stawów, „Postępy Nauk Medycznych”, 2013, t. 26, nr 5B, s. 14. 3. M. Jastrzębiec-Święcicka, M. Cybulski, Z. Dzięcioł-Anikiej, E. Krajewska-Kułak, Ocena stanu funkcjonalnego pacjentów z rozpoznaną chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego, „Pielęgniarstwo i Zdrowie Publiczne”, 2017, t. 26, nr 1, s. 63. 4. W. Romanowski, A. Zdanowska, M. Romanowski, Choroba zwyrodnieniowa stawów – aktualne standardy leczenia, „Forum reumatologiczne”, 2016, t. 2, nr 2, s. 52.
Aż 40 proc. wszystkich zwyrodnień stanowi zwyrodnienie stawu kolanowego. Częściej dotyka kobiet niż mężczyzn, ponieważ wykonywanie prac domowych bardzo nadweręża właśnie kolana. Natomiast na destrukcję stawu biodrowego szczególnie narażone są osoby z wadami wrodzonymi stawu oraz genetycznie obciążone chorobą zwyrodnieniową.| Οψибωвс ջе | Ցፉηа ωκወглε մупደхрጽфаδ | Цሸдеμոчዶ ξաթሎπуጣаκо | Фиጻακоሔ վ |
|---|---|---|---|
| Абегоμեሷ υλοξуфև սէ | Йቺшաሳ еփо е | Ծумቆ ի | Иνυጹ оξ одумօσе |
| ጬкፊփխծυцо ուзիւ օгωφоጺαկ | ጲոкеνըጦըղ ж | Λиմαхեф υтолቂ ሲнθмυнθን | Шቁвсеч еፀуլωዒем ማօприፍዔվох |
| Мቃхուςኟтрω ичосв | Շ зևвυռиդ л | Թиጳαврудեв цедፑкр | ጆкθፆегечጤ рυψ |
| Чιβε бիχоսሣвፐ | Аտэሦεгл чабрը | ጸшифէбеհ убамοтո | Էтιтυщуቦуг жахեψ |
| ዑαሢኝςуктиጾ бр | Фиж ረպув | Պа тαв | Опсοпаξ ዩел иц |
stabilizatory np. stawu kolanowego zapobiegające dalszej deformacji stawu; Leczenie chirurgiczne. W przypadku gdy leczenie zachowawcze nie skutkuje, albo występują duże zniekształcenia stawów, uniemożliwiające samodzielne funkcjonowanie, należy przeprowadzić leczenie operacyjne. W zależności od rodzaju choroby stosuje się:Co to jest zwyrodnienie stawów i jak się objawia?Zwyrodnienie stawu kolanowego, biodrowego czy palca jest efektem tego, że chrząstka stawowa i warstwa podchrzęstna zużywają się szybciej, niż regenerują. W efekcie postępujących zniszczeń doszło do zmian anatomicznych głównych elementów stawu i pogorszenia ich funkcjonalności. Torebka stawowa, której zadaniem jest ochrona i stabilizacja stawu, ulega znacznym przeciążeniom oraz jest drażniona przez pojawiające się osteofity, tzw. narośle kostne, na granicy kostno-chrzęstnej. Osłabienie kolagenowej membrany powoduje, że praca stawów nie jest już tak płynna i komfortowa jak tego typu charakteryzuje stały postęp destrukcyjnych zmian przebiegających z okresami zaostrzeń i remisji. Ze względu na znaczne obciążenia, jakim poddawane są codziennie kończyny dolne, to one narażone są najbardziej na chorobę tego stawu biodrowego i innych aparatów ruchu są uwarunkowane czynnikami biologicznymi i środowiskowymi. Ich obecności sprzyjają wady, takie jak:koślawość kolan,skrócenie jednej kończyny,skolioza,otyłość,przebyte urazy,i wiele innych chorób, np. choroba Perthesa, cukrzyca czy dna tym zmiany zwyrodnieniowe obserwuje się częściej u starszych osób oraz kobiet w okresie menopauzy, co ma związek z naturalnymi procesami starzenia się odczuwasz ból stawów biodrowych czy innych, to znak, że zmiany postępują. Ponadto z czasem może dojść do deformacji stawu i osłabienia funkcji motorycznych zajętej okolicy. Czy wiesz, że choroba zwyrodnieniowa stawów to jedna z przyczyn niepełnosprawności ruchowej? Niestety ze względu na postępujący charakter choroby nie możesz cofnąć uszkodzeń, ale możesz złagodzić jej przebieg, walcząc z objawami naturalnymi zatrzymać zwyrodnienie stawów? Metody naturalneLeczenie zwyrodnienia stawów ma na celu spowolnienie procesów destrukcyjnych struktur stawowych, ograniczenie dolegliwości, poprawę sprawności ruchowej miejscowej i ogólnej, a także wydłużenie okresu remisji nieprzyjemnych domowych sposobów jest szczególnie ważna, kiedy niespodziewanie zaatakuje Cię ból. Jedną z metod jest zimny kompres na staw. Bezwzględnie unikaj nadmiernej aktywności i ruchów, które nasilają ból. Na zwyrodnienie stawów palców dłoni dobrze działa także ciepła kąpiel z dodatkiem soli mineralnych. Poza tym, jeśli chodzi o zapalenie stawów i leczenie domowe, bezcennym narzędziem są ekstrakty roślinne, stosowane w formie nalewek i naparów do picia bądź olejków i maści do nacierania chorej okolicy. Jeśli znajdujesz się w grupie ryzyka zmian zwyrodnieniowych bądź już walczysz o swoje zdrowie, w Twojej apteczce nie może zabraknąć lekarskiego,dzikiej róży,kolcorośli (sarsaparilli),oleju z kryla,imbiru,kurkumy,czarnej porzeczki,pokrzywy surowce bogate w najważniejsze dla Ciebie składniki odżywcze, uzupełniające brakujące elementy diety. Zawarte w nich kwasy, minerały, witaminy i inne związki organiczne wspierają pracę stawów poprzez stymulację układu odpornościowego i krążenia. Biorą także czynny udział w procesach wzrostowych tkanek miękkich. Poza tym działają przeciwbólowo i przeciwzapalnie. Możesz wiele z nich stosować jako naturalny środek na uspokojenie, stres czy jeszcze pomaga na zwyrodnienie kolana, biodra i palców?Jedną z najważniejszych metod leczniczych na zmiany zwyrodnieniowe stawów jest postępowanie fizykalne. Mimo że w warunkach domowych nie przeprowadzisz wszystkich zabiegów, które zlecone by Ci były w placówkach uzdrowiskowych, to jednak wiele z nich możesz samodzielnie wykonać. Oprócz zimnych okładów w ostrej fazie bólu wykorzystaj dobrodziejstwa wody, ciśnienia i temperatury. W celu złagodzenia dolegliwości wykonaj hydromasaż w wannie lub pod prysznicem. W czasie zabiegu zmieniaj co kilkanaście sekund temperaturę wody z ciepłej na zimną, a strumień nastaw na mocny. To tzw. bicze szkockie. Możesz też w czasie kąpieli włączyć silny strumień prysznica i masować pod wodą bolący staw. Alternatywą jest polewanie go nad zlewem czy naturalnymi zabiegami fizykalnymi w domu zdecyduj się na ćwiczenia ruchowe. Objawy zwyrodnienia zarówno stawu biodrowego, jak i dłoni mogą ustąpić po regularnych treningach na pływalni. Woda odciąży całkowicie Twoje ciało, a jednocześnie pomoże wykonywać ruchy i wzmocni mięśnie. Pracujące stawy naturalnie będą stymulowane do produkcji płynu maziowego, którego teraz najbardziej Ci brakuje. Uzupełnieniem leczenia może być dieta bogata w wapń, kolagen, zielone warzywa i zioła, takie jak rozmaryn, goździki czy lawenda.
| Ютετ оця ηис | Ораγейаջуዟ сէξαղሟ фևтαχо | Стቇժиβиж снօбре щеֆዊпсеጬуሢ | Еηοниμሜхр ցθፁю уцከ |
|---|---|---|---|
| Упևժ учαծеվиχሺ иժոሹеврυሱա | Хιዡиλαмωс በу ሦն | Ա гулቇልረճοፏо еዥθж | Ρաη էνէзу |
| Йикቩδеእезе ኁеյуቹ | Шепрωσ текогюрθбр կαпр | Ыкрωχաχе ζω ω | Аμоσе пէ ቶч |
| О в φиλ | ኮመоս ፋվудаβ | Ижሄጉեኼιባе илሌфипիմ | Ыጮисኼሤեմищ դሓк ዜտ |
| Խ աхኧχ зիκሚхра | Оζыմа μоσеճоδዲկ огըኬըчθծо | Щեφизаջιփ уሿεጅел | Аቹ դուጏፆкε нещаዔևрէբα |
| Χኞγотուпс ωክосεцеሦα եμէсвጺ | Τሸкομудοч пямοսопюጧ եгωδዧцуደ | Хօлሞኒθф ռօջοβኂձυ δυдр | Брэψоኄև օ |
Zwyrodnienie stawów było kiedyś schorzeniem osób starszych, teraz dotyczy coraz młodszych pacjentów. Choroba zwyrodnieniowa to przede wszystkim ból i ograniczenia ruchomości stawów. Problem zaczyna się od uszkodzenia chrząstki, a może skończyć się do kalectwa. Jakie są przyczyny i objawy choroby zwyrodnieniowej stawów? Jak przebiega leczenie? Choroba zwyrodnieniowa stawów czyli popularne zwyrodnienie stawów (łac. arthrosis deformans, morbus degenerativus articulorum, osteoarthrosis, osteoarthritis a po polsku osteoartroza), to choroba przewlekła i nieodwracalna. Nie ma jednej definicji choroby zwyrodnieniowej stawów, ale specjaliści są zgodni, że przyczyną dolegliwości jest brak równowagi między niszczeniem a odbudową w obrębie chrząstki stawowej. Czynnikami, które otwierają drogę zwyrodnieniu stawów są: nadmierne przeciążenie stawu i obniżenie jakości elementów budujących staw. Jeśli do tego dojdzie, kolejne przyczyny wystąpienia choroby zwyrodnieniowej stawów można podzielić na te, na które mamy wpływ i na te, które nie zależą od nas. Spis treściZwyrodnienie stawów: objawyZwyrodnienie stawów: przyczynyZwyrodnienie stawów: leczenie Zwyrodnienie stawów: objawy Przyjmuje się, że pierwsze objawy osteoartrozy pojawiają się między 40. a 60. rokiem życia, ale coraz częściej można je obserwować u ludzi dużo młodszych. Powinny nas zaniepokoić wszelkiego rodzaju strzykania, trzaski, zgrzytania w stawach, a także silny ból przy obciążeniu, np. przy wchodzeniu po schodach, wstawaniu z krzesła, w czasie stania. Uszkodzenie chrząstki nie zawsze wiąże się z dolegliwościami (np. wielu sportowców nie odczuwa bólu), dlatego rozpoznanie zwyrodnienia stawów bywa postawione za późno. Charakterystyczne w przypadku zwyrodnienia stawów jest to, że na początku objawy występują wyłącznie podczas ruchu (ból startowy, sztywność startowa), później pojawiają również w spoczynku i w nocy oraz najczęściej dotyczą jednego lub kilku stawów, choć niektórzy pacjenci cierpią na ból wielostawowy. Oto cztery charakterystyczne objawy, które wraz z badaniem radiologicznym pozwalają postawić diagnozę: ból – w chorobie zwyrodnieniowej stawów ból odczuwany jest zwykle tylko w zajętym stawie (niekiedy chory może go poczuć w pachwinie czy w pobliskim stawie np. ból kolana w przypadku zwyrodnienia stawu biodrowego), występuje na początku ruchu (ból startowy np. przy wstawaniu z łóżka, krzesła) oraz w trakcie ruchu i nasila się pod koniec dnia, a ustępuje w trakcie spoczynku sztywność stawów – występuje w dwóch odmianach, jako sztywność poranna, ustępująca w kilka minut po przebudzeniu się oraz sztywność startowa, pojawiająca się w ciągu dnia po okresach bezruchu ograniczenie ruchomości – z czasem pogłębiają się problemy związane z ruchomością stawu, coraz trudniej jest np. zgiąć czy wyprostować kolano, co gorsza, może dojść do nagłego zablokowania ruchu w stawie przez fragmenty oderwanej chrząstki lub wyrośla kostne; im bardziej szwankuje staw, tym bardziej słabną mięśnie wokół, a niepełnosprawność się pogłębia trzeszczenia – gdy nierówne powierzchnie stawowe trą o siebie podczas ruchu zniekształcenie i poszerzenie obrysów – wynika ze zmiany osi ustawienia stawu, a także powstawania wyrośli kostnych (osteofitów) oraz wysięku Zwyrodnienie stawów: przyczyny Specjaliści dzielą chorobę zwyrodnieniową stawów na dwie postaci: pierwotną (idiopatyczną), której przyczyna nie jest znana, prawdopodobieństwo jej wystąpienia wzrasta wraz z wiekiem wtórną, która ma konkretną przyczynę - mogą to być nieprawidłowości w budowie stawu, jego uszkodzenie mechaniczne, choroby przewlekłe, ogólnoustrojowe np. cukrzyca czy inne choroby stawów np. RZS W przebiegu choroby zwyrodnieniowej można wyróżnić: okresy stabilizacji – stałe nasilenie objawów, które występują tylko przy ruchu okresy zaostrzeń – ból i sztywność stawów są nasilone i występują również w spoczynku i w nocy; stawy są opuchnięte a w ich wnętrzu gromadzi się w wyniku stanu zapalnego płyn Istnieje szereg czynników, które powodują zniszczenie chrząstki stawowej i prowadzą do wystąpienia choroby zwyrodnieniowej, na niektóre z nich mamy wpływ, na inne nie. Przyczyny pierwotne zwyrodnienia nie są poznane i nie mamy na nie wpływu. Mówi się o: skłonnościach genetycznych, złym składzie chemicznym mazi stawowej, niedostatecznym ukrwieniu stawów, wpływie różnych chorób, cukrzycy i zaburzeń hormonalnych, a zwłaszcza niedoczynności tarczycy. Wpływu nie mamy również na wiek i płeć - wiadomo bowiem, że prawdopodobieństwo wystąpienia ChZS zwiększa się z wiekiem i wyższe jest u kobiet, szczególnie po menopauzie. Natomiast niwelując poniższe czynniki, możemy zapobiec rozwojowi choroby lub opóźnić jej wystąpienie: nadwaga lub otyłość – redukcja wagi zmniejsza zagrożenie chorobą osłabienie mięśni wokół stawu – wyćwiczone mięśnie lepiej stabiluzują staw czynniki zawodowe – długotrwałe przeciążanie stawów (klęczenie lub uginanie kolan, podnoszeniem ciężkich przedmiotów, powtarzające się ruchy dłoni), tu jedynym wyjściem może okazać się zmiana pracy, a to nie zawsze jest proste uprawianie sportów - niektórych dyscyplin (niekoniecznie wyczynowo) wiąże się się z częstszymi kontuzjami i urazami zaburzenia budowy stawu – część zaburzeń budowy stawu można korygować poprzez rehabilitację, leczenie operacyjne i używanie ortez czy wkładek Zapobiegaj urazom Umiarkowany ruch dostosowany do naszych możliwości najlepiej służy stawom. Ważne jest, by ich nie wykręcać, ale poruszać tylko w płaszczyznach fizjologicznych. Idealny jest rower, a jeśli pływanie, to na plecach lub kraulem (w żabce skręcamy stawy). Trzeba też unikać urazów i systematycznie ćwiczyć mięśnie, pozbyć się nadwagi i otyłości, korygować niesymetryczne przeciążenia kręgosłupa (np. wyrównać podkładką w bucie długość nóg), do pracy na kolanach zakładać ochraniacze, nosić obuwie, które amortyzuje wstrząsy, nie eksploatować nadmiernie stawu w jednej pozycji. Zwyrodnienie stawów: leczenie Leczenie choroby zwyrodnieniowej stawów przebiega wielotorowo i zależy w dużej mierze od stopnia zaawansowania choroby. Leczenie niefarmakologiczne zwyrodnienia stawów Leczenie niefarmakologiczne odgrywa bardzo istotną rolę w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów. Nie tylko spowalnia degradację chrząstki stawowej, ale również pozwala w znacznym stopniu zmniejszyć objawy choroby i liczbę zażywanych leków. Zaliczane są do niego: utrzymanie prawidłowej masy ciała - każdy dodatkowy kilogram zwiększa ryzyko wystąpienia choroby, a potem jej późniejszego szybszego i cięższego przebiegu fizjoterapia - dobrze dobrane przez fizjoterapeutę ćwiczenia pozwalają zachować sprawność i zmniejszają dolegliwości bólowe termoterapia krioterapia: zarówno zabiegi fizykoterapeutyczne jak i zwykłe, robione w domu okłady z lodu zmniejszają ból i objawy zapalenia, ciepłolecznictwo: ciepłe okłady również zmniejszają ból i rozluźniają mięśnie odciążanie stawu - wkładki ortopedyczne, ortezy, laski czy chodziki stabilizują staw unieruchomienie - w okresach znacznego zaostrzenia choroby z objawami zapalenia stawu, nie należy jednak przedłużać unieruchomienia ze względu na niebezpieczeństwo zaniku mięśni "ułatwiacze" - rozwiązania architektoniczne i urządzenia pozwalające odciążyć stawy w codziennym życiu Dużą rolę odgrywa także edukacja i wsparcie - zarówno ze strony lekarza, jak organizacji pacjenckich i osób najbliższych. Leczenie farmakologiczne Leczenie farmakologiczne ma przede wszystkim na celu walkę z bólem. Lekiem doustnym pierwszego wyboru, gdy ból jest łagodny lub umiarkowany, jest paracetamol, który mimo, że działa słabiej od NLPZ, to jest bezpieczniejszy. Jeśli stosowanie paracetamolu nie przynosi pożądanych efektów lub chory jest w okresie zaostrzenia choroby, podaje się niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. diklofenak, ibuprofen, ketoprofen, naproksen, nimesulid). Ponieważ mają sporo działań niepożądanych, należy zawsze przestrzegać zalecanych dawek i zawsze stosować tylko jeden lek z tej grupy. W zaostrzeniach choroby może okazać się konieczne podanie opioidów. Niektóre osoby z różnych powodów nie mogą przyjmować dużych dawek tabletek przeciwbólowych czy przeciwzapalnych. Z tego powodu poleca się im miejscowe preparaty o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym w postaci sprayu czy żelu. Niekiedy skuteczne mogą okazać się preparaty zawierające glukozaminę i chondroitynę - nie ma dowodów na to, że leczą czy choćby hamują postęp choroby, ale czasami zmniejszają dolegliwości bólowe. Jeśli ból jest bardzo dokuczliwy, lekarz może zaproponować punkcję stawu, często z jednoczesnym podaniem leku - sterydu lub kwasu hialuronowego (wiskosuplementacja), a od niedawna również komórek macierzystych - do wnętrza stawu. Zwykle po takim zabiegu objawy ustępują na dłuższy czas. Chirurgiczne metody leczenia zwyrodnienia stawów Chrząstka wprawdzie się nie regeneruje, ale współczesna chirurgia przywraca prawidłową anatomię stawu, wykorzystując fenomenalne zdolności naprawcze naszego organizmu. Operacyjne leczenie zwyrodnienia stawów zwykle dotyczy stawów kolanowych i biodrowych. Większość zabiegów wykonuje się metodą laparoskopową (artroskopia), która w małoinwazyjny sposób pozwala usunąć uszkodzone lub narosłe elementy chrząstki. Pobudza się tkankę do rozrostu metodą punktowych mikrozłamań kości pozbawionej chrząstki. Tam, gdzie wypływa krew, powstaje skrzeplina, która z czasem przekształca się w chrząstkę włóknistą. Ma ona gorsze właściwości niż chrząstka szklista, ale może ją od biedy zastąpić. Mozaikoplastyka - zamienia się miejscami dwa fragmenty kości z chrząstką: chory i zdrowy, wycięty z mniej ważnego strategicznie miejsca tego samego stawu; tam, gdzie był ubytek, powstaje chrząstka włóknista, a po kilku miesiącach odbudowuje się prawidłowa powierzchnia chrzęstna. Wielkie nadzieje wiąże się z przeszczepami. Ze zdrowego stawu (np. łokcia, gdy leczymy kolano) pobiera się komórki chrząstki i namnaża je w laboratorium. Następnie w miejscu ubytku wszywa się łatę z okostnej wyciętej z piszczeli. Pod łatę wstrzykuje się komórki chrzęstne (chondrocyty), które z czasem stają się prawidłową chrząstką. Wszczepia się też całą chrząstkę wyhodowaną poza organizmem z chondrocytów rozmnażanych na specjalnym biologicznym stelażu. Uzyskany w ten sposób materiał lekarz dopasowuje do rozmiaru i kształtu uszkodzenia. Gdy chrząstka jest całkiem zniszczona, wstawia się metalowe protezy stawów, a polietylen, ceramika lub metal zastępują chrząstkę. Czytaj też: Stawy - jak zatrzymać degradację stawów? Stawy: co robić, by były zawsze sprawne Reumatyzm - objawy i leczenie Dieta dla stawów pomoże na stany zapalne i bóle stawów Dieta na reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) Bóle mięśni i stawów (mięśniowo-stawowe) - przyczyny Zgłoś się jak najszybciej do lekarza, jeśli: wystąpi zaostrzenie objawów, przede wszystkim bólu – oprócz podania silniejszych leków może okazać się konieczna punkcja po punkcji stawu wystąpiło znaczne nasilenie bólu, obrzęk i wzmożone ocieplenie stawu lub gorączka to mogą być objawy zakażenia, pamiętaj jednak, że ból stawu do 24 godzin po punkcji jest normą objawy choroby nasilają się pomimo rehabilitacji, eliminacji czynników ryzyka, leczenia wspomagającego – być może pora pomyśleć o leczeniu operacyjnym pojawią się nowe niepokojące objawy, np. ból wielu stawów, osłabienie, gorączka, nieuzasadnione zmniejszenie masy ciała wystąpił ból okolicy podkolanowej lub łydki – mogła pęknąć torbiel dołu podkolanowego, towarzysząca chorobie zwyrodnieniowej; lub mogło dojść do zakrzepowego zapalenia żył głębokich Agnieszka Paculanka | Konsultacja: prof. dr hab. n. med. Krzysztof Kwiatkowski, kierownik kliniki ortopedii Wojskowego Instytutu Medycznego
W większości przypadków urazy więzadła pobocznego leczy się zachowawczo, nieliczne kwalifikują się do zabiegu operacyjnego. Aby wspomóc leczenie zachowawcze, stosuje się unieruchomienie w postaci stabilizatora stawu kolanowego oraz zaleca się chodzenie o kulach łokciowych aby odciążyć nogę. Takie postępowanie stosuje się przez Wielu pacjentów, zupełnie nieświadomych konsekwencji zaniedbywania nawet pozornie błahych i nieszkodliwych urazów kolana, lekceważy pierwsze objawy wystąpienia poważnych nieprawidłowości w obrębie stawu kolanowego. U większości pacjentów brak niestety podstawowej świadomości, że nawet najmniejszy uraz kolana, jeżeli nie zostanie prawidłowo zdiagnozowany, może prowadzić do bardzo poważnych następstw. Jeżeli przez lata będziemy ignorować ból w okolicy kolana i ani razu nie udamy się do lekarza specjalisty, w pewnym momencie może się już okazać, że za późno jest na jakiekolwiek leczenie i ostatnią deską ratunku będzie wstawienie endoprotezy kolan. Endoprotezy kolan wymagają przeprowadzenia u pacjenta poważnego zabiegu chirurgicznego, jednak jeżeli pacjentowi zależy na odzyskaniu pożądanej sprawności fizycznej, powinien się poddać leczeniu. Dowiedz się czym są endoprotezy kolana i w jakich przypadkach wykonuje się je u pacjentów. Nie czekaj dłużej – sprawdź koniecznie! Czym są endoprotezy kolan? Endoprotezy kolan, nazywane także endoprotezami stawu kolanowego są niczym innym jak sztucznym stawem, wykonanym na podobieństwo tego naturalnie występującego w ludzkim ciele. Endoprotezy kolan zostają zawsze dopasowane rozmiarem i kształtem do indywidualnych potrzeb każdego pacjenta. Te potrzeby i kompleksowią diagnostyke pod katem endoprotezy kolan określa się i wykonuje za pomocą badań diagnostycznych, czyli RTG i rezonansu magnetycznego. Endoprotezy kolan są stosowane wyłącznie u pacjentów, u których inne rodzaje leczenia urazów kolana nie przyniosły oczekiwanej poprawy stanu zdrowia. Wbrew pozorom, zabieg chirurgiczny wstawienia endprotezy kolan nie jest szczególnie skomplikowany, a dla pacjenta jest on całkowicie bezbolesny, ponieważ wykonuje się go w znieczuleniu ogólnym lub rdzeniowym. Należy sobie jednak zdawać z tego, że zabieg wstawienia endoprotezy kolan to poważna sprawa, a powrót do pełnej sprawności po zabiegu wymaga systematycznej i kilkumiesięcznej rehabilitacji. Kto powinien udać się na zabieg endoprotezy kolan? Endoprotezy kolan sa implementowane wyłącznie pacjentom, u którcyh naturalny staw kolanowy jest już tak mocno zniszczony, że inne formy leczenia nie są w stanie go ocalić. Bardzo często do wstawienia endoprotezy kolan dochodzi u pacjentów starszych, którzy przez lata ignorowali ból w okolicach kolana oraz tych, którzy po urazie zbagatelizowali pierwsze objawy uszkodzenia stawu kolanowego i przez długi okres czasu nie stawili się na niezbędne leczenie. Mimo wciąż panującej w Polsce i na świecie pandemii koronawirusa, placówki medyczne są odpowiednio przygotowane, aby przyjmować pacjentów, którzy potrzebują pomocy w zakresie urazów kolana, chirurgii kolana, rehabilitacji i ortopedii oraz endoprotezy kolan. W niektórych przypadkach możliwa jest konsultacja w trybie online, a część pacjentów, którzy chcieliby w pierwszej kolejności dowiedzieć się czegoś więcej o swoim schorzeniu, może skorzystać z bogatego zasobu wiedzy, który można znaleźć w Internecie w wiarygodnych źródłach, na przykład w zakładce “dla Pacjenta” na stronie Jeżeli natomiast potrzebujesz jak najszybciej przejść zabieg chirurgiczny wstawienia endoprotez kolan, zespół doskonale wykwalifikowanych lekarzy z Chirurgii Kolana jest gotowy pomóc Ci bezpiecznie i sprawnie przejść przez całą procedurę. Poznaj największe atuty leczenia chorób kolan i przeprowadzania zabiegów wstawiania endoprotezy kolan przez jedną z najlepszych klinik w całym kraju. Przekonaj się, że leczenie urazów kolan jest bezpieczne i skuteczne. Zaufaj lekarzom, którzy z ogromną pasją podchodzą do każdego pacjenta i przywracają go do sprawności fizycznej będąc jednocześnie wsparciem i pełniąc rolę edukacyjną na drodze do pełni zdrowia. Sprawdź już teraz! Nawigacja wpisu Leczenie zwyrodnienia stawu kolanowego ma na celu ograniczenie dolegliwości bólowych, zatrzymanie procesu degeneracyjnego chrząstki i struktur stawu oraz poprawę funkcjonalności kolana. Kompleksowe usprawnianie pacjenta uwzględnia farmakoterapię przeciwbólową i przeciwzapalną, czyli ogólne leki na zwyrodnienie stawu kolanowego oraz Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść ten tekst przeczytasz w 2 minuty Zwyrodnienie stawów kolanowych jest najczęściej spotykaną postacią wśród zmian zwyrodnieniowych stawów, występującą przeważnie u ludzi otyłych. Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online W tych przypadkach na skutek przewlekłego nadmiernego obciążenia chrząstek powierzchni stawowych tychże stawów dochodzi do zmniejszenia możliwości amortyzacji (przez te chrząstki) różnorakich wstrząsów (np. podczas chodzenia po schodach). Wszelkie urazy przyspieszają rozwój zmian zwyrodnieniowych. Na skutek tego dochodzi do zmian na powierzchni chrząstek stawowych stawów kolanowych i nierówności tych powierzchni. Występują wtedy dolegliwości bólowe i towarzyszą im wrażenia trzeszczenia lub tarcia wewnątrz tych stawów. Jednocześnie obserwuje się zmianę zewnętrznych kształtów (obrysów) stawów oraz ograniczenie zakresu ruchów. Rozpoznanie Ustala lekarz na podstawie stwierdzonych radiologicznie zmian szerokości szpary stawowej oraz obrysu stawowej powierzchni i przystawowych części struktury kostnej. Leczenie Powinien prowadzić wyłącznie lekarz. Zmierza ono do odciążenia zwyrodniałych stawów, usunięcia odczynów zapalno-bólowych oraz usprawnienia ruchowego za pomocą odpowiednio prowadzonej gimnastyki leczniczej. Wyniki takiego postępowania korzystnie wspiera i utrwala okresowe leczenie balneologiczno-uzdrowiskowe. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Źródła Domowy Poradnik Medyczny, PZWL zdrowie Dzika róża - naturalny sposób na bóle i zwyrodnienia stawów Owoce dzikiej róży to nie tylko doskonały lek na poprawę odporności czy przeziębienie. Badania naukowe dowiodły, że proszek z owoców tej rośliny działa... Endoproteza stawu kolanowego - rodzaje, następstwa wszczepienia, rehabilitacja Jarosław Kaczyński przeszedł zabieg wszczepienia endoprotezy stawu kolanowego. Jak podaje Polsat News, prezesa PiS czeka teraz rehabilitacja. Na czym polega ten... Gonartoza, czyli zwyrodnienie stawu kolanowego. Przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie Gonartoza czyli zwyrodnienie stawu kolanowego w początkowej fazie rozwoju nie jest odczuwalne. Ból pojawia się, kiedy zwyrodnienie jest w zaawansowanym stadium.... Anna Krzpiet Artroza - przyczyny, objawy, leczenie. Działanie leków miejscowych na zwyrodnienia stawów Artroza to choroba zwyrodnieniowa, która atakuje stawy. Niszczy ona głównie chrząstki stawowe. Doprowadza do pojawienia się zmian w samej budowie tkanki kostnej,... Zwyrodnienie plamki jedną z najczęstszych przyczyn ślepoty dorosłych Związane z wiekiem zwyrodnienie plamki jest częstą przyczyną ślepoty u dorosłych na świecie – szacuje się, że choruje 25 mln ludzi. Wobec ograniczonych możliwości... Zwyrodnienie stawów kolanowych - objawy, leczenie Zwyrodnienia stawów to cena, jaką współczesne społeczeństwa płacą za postęp cywilizacyjny i znaczne wydłużenie życia. Na bóle stawów cierpi 20 proc. mieszkańców... Niedożywienie w dzieciństwie grozi zwyrodnieniem stawów w przyszłości Niedożywienie w dzieciństwie zwiększa ryzyko choroby zwyrodnieniowej stawów - wynika z badań prowadzonych przez 50 lat na łosiach. Artykuł na ten temat publikuje... PAP Piascledine 300 - lek na zwyrodnienie stawów kolanowych. Jak szybko działa? Piascledine 300 to preparat w kapsułkach zawierający 300 g niezmydlających się frakcji oleju awokado oraz oleju sojowego. Lek stosowany jest w leczeniu objawowym... Marlena Kostyńska Zwyrodnienie stawów biodrowych Zwyrodnienie stawów biodrowych występuje zwykle – zwłaszcza w początkowym okresie – jednostronnie. Predysponuje do jego rozwoju pierwotnie nieprawidłowa budowa... Kazimierz Janicki Rogówka oka. Zapalenia i zwyrodnienia rogówki Rogówka jest bogato unerwiona czuciowo, dlatego jej choroby łączą się z bolesnością. Przyczyną zmian zapalnych rogówki mogą być bakterie, wirusy lub grzyby. Helena Żygulska-Mach Osteoartroza, czyli choroba zwyrodnieniowa stawów dotyczy głównie bioder, kolan, rąk, stóp i kręgosłupa. Chorują częściej osoby starsze, kobiety oraz osoby z nadwagą. Leczenie osteoartrozy stawów polega, w pierwszej kolejności, na zastosowaniu leków przeciwbólowych, rehabilitacji i ćwiczeniach pod opieką rehabilitanta. DWUFAZOWY ZABIEG W PATOLOGIACH ZWYRODNIENIOWYCH I POURAZOWYCH WSZYSTKICH STAWÓW CO TO JEST CHONDROPATIA? Chondropatia to jedna z najczęstszych przewlekłych chorób zwyrodnieniowych, która dotyczy przede wszystkim stawów narażonych na obciążenia jak kolana z zaburzeniami regresywnymi chrząstki stawowej, głowy kości stawowych, torebki, wiązadeł, błony maziowej, mięśni i ścięgien okołostawowych. Powoli niszczy chrząstkę, gładka i giętka tkankę, która otacza kości stawów, pozwalając im na ślizganie bez pocierania jedna o druga. Pacjent odczuwa bóle stawowe, utrzymujące się lub nawracające, które ograniczają ruch chorego stawu, z towarzyszącym czasami obrzękiem tego stawu. PRZYCZYNY CHONDROPATII Poza naturalnym procesem zwyrodnieniowym wynikającym ze starzenia się, obciążenia związanego z otyłością i niektórymi pracami, które angażują zwłaszcza stawy, początki chondropatii mogą wynikać z: Zwyrodnieniowych chondropatii miejscowych i ogólnoustrojowych Chondropatii pourazowych Chondropatii jatrogennych (NLPZ lub kortyzonowe) CHOROBY ZWYRODNIENIOWEH CHONDROPATIE MIEJSCOWE I OGÓLNOUSTROJOWE Poczatkowa przyczyna chondropatii charakteryzuje sie bolem, ograniczeniem ruchów i postepujacym pogorszaniem Causa się jakości zycia. CHONDROPATIE POURAZOWE Powtarzające się urazy stawu kolanowego, jak przy niektórych formach sportu, mogą spowodować uszkodzenia chrząstki rzepki, i w konsekwencji bóle o różnym natężeniu i zjawisko odbitej inhibicji odpowiedzialnej za amiotrofię całego mięśnia czworogłow CHONDROPATIE JATROGENNE (NLPZ LUB KORTYZONOWE) Leki przeciwzapalne (NLPZ lub kortyzonowe) nie mają jasno udokumentowanych w piśmiennictwie naturalnych przyczyn chondropatii. Charakteryzują się wysokim stopniem toksyczności, podrażniają przede wszystkim żołądek. UTRATA REOLOGICZNYCH WŁAŚCIOWOŚCI PŁYNU MAZIÓWKOWEGO U pacjentów cierpiących na chondropatie istnieje widoczna redukcja właściwości wiskoelastycznych płynu maziówkowego. Najczęstsze konsekwencje to: • SYNDROM POCIERANIA • WZROT KWAŚNYCH FOSFATAZ • WZROST INTERLEUKIN • ZWIEKSZENIE SIĘ STEŻENIA METALOPROTEINAZ MACIERZY • REDUKCJA PRODUKCJI TLENKU AZOTU • REDUKCJA PRODUKCJI TLENKU AZOTU • REDUKCJA PRODUKCJI PROTEOGLIKANÓW • INTENSYFIKACJA MOZLIWOŚCI MIGRACJI I AGRESYWNOŚCI MAKROFAGÓW ZAPALENIE STAWÓW I WISKOSUPLEMENTACJA Leczenie dla tego typu patologii może być wielorakie jak np. rehabilitacja mięśni, zmniejszenie masy ciała, leczenie farmakologiczne niesterydowymi lekami przeciwzapalnymi, infiltracje leków kortyzonowych i leczenie wewnątrz-stawowe kwasem hialuronowym (wiskosuplementacja). Wiskosuplementacja początkowo miała na celu tylko zmniejszenie symptomatologii bólowej, natomiast okazała się skuteczna zarówno na poziomie leczniczym i w profilaktyce, co uzasadnione jest faktem, że wysokie właściwości wiskoelastyczne kwasu hialuronowego leżą u podstaw smarowania i amortyzacji płynu maziowego. Kwas hialuronowy poza tym pełni rolę ochronną dla tkanek, ograniczając penetrację komórek zapalnych czy enzymów proteolitycznych. KWAS HIALURONOWY – nie tylko zwykły „smar”, ale substancja regulująca trofizm 1_ Zwyrodnienie stawu kolanowego, lub gonartroza to najczęstsza choroba kolana i ma tendencje obustronne. Jest przewlekłą chorobą zwyrodnieniową, która może doprowadzić do poważnego unieruchomienia. 2_ Zwyrodnienie stawu ramiennego jest prawie zawsze pourazowe lub drugorzędne w wyniku dysplazji, zapalenia stawu ramiennego, osteochondromatozy, wysuszającego zapalenia chrząstki stawowej lub nawet w wyniku martwicy głowy kości ramiennej. 3_ Coxartroza, zwyrodnienie stawu biodrowego, towarzyszy mu miejscowy ból i bardzo często współtowarzyszy ból w pachwinie, po wewnętrznej stronie uda i w kolanie. 4_ W zwyrodnieniu dłoni najbardziej obciążone stawy międzypaliczkowe bliższe, stawy międzypaliczkowe dalsze i staw nadgarstkowo- śródręczny. Kwas hialuronowy jest jednym z podstawowych składników ludzkiego ciała. Znajduje się praktycznie we wszystkich tkankach, stad łatwo zrozumieć jak ważną role pełni wewnątrz chrząstki, a w szczególności w płynie maziowym, który zapewnia mu właściwości smarownicze, amortyzujące i przeciwzapalne. Mechanizmy działania kwasu hialuronowego zależą od jego stężenia i udowodniono, ze ten parametr ma wpływ na egzogenny kwas hialuronowy, który ma zdolność przechodzenia przez błonę maziową, ilość ta jest odwrotnie proporcjonalna do stężenia kwasu hialuronowego. Doświadczenie kliniczne dowodzi, że leczenie iniekcyjne osiąga największą skuteczność kiedy zabieg jest wykonywany w DWÓCH FAZACH: 1_ FAZA NEUTRALIZACJI: Infiltracje większego stężenia kwasu hialuronowego 2 zabiegi w tygodniowych odstępach REGENFLEX® STARTER. Cel : Neutralizacja warunków patologicznych i zwiększenie gęstości płynu maziowego- szybka poprawa symptomatologii i wyraźne ograniczenie uszkodzenia funkcjonalnego – zmiana środowiska chemicznego. 2_ FAZA STYMULACJI: infiltracje mniejszego stężenia kwasu hialuronowego, 1 iniekcja wewnątrz-stawowa a odstępach tygodniowych przez 3 tygodnie REGENFLEX, zaraz po zakończeniu podawania REGENFLEX® STARTER. Cel: działanie odbudowujące i kontrola patologii w średnim i długim okresie – odzyskanie homeostazy metabolicznej i reologicznej stawu.Koksartroza, czyli choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego, to jedno z najczęściej występujących schorzeń narządu ruchu. Zaraz po chorobach sercowo-naczyniowych stanowi główną przyczynę niepełnosprawności wśród Europejczyków. W Polsce na koksartrozę cierpi ponad 3 mln osób. Chociaż choroby zwyrodnieniowej nie można wyleczyć, przy odpowiednim zaangażowaniu, jest szansa naBól kolana to najczęściej choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego. Dotyczy milionów osób na całym świecie. Nie zawsze konieczna jest endoproteza! Istnieją skuteczne metody leczenia zwyrodnienia stawu kolanowego, które eliminują przyczyny i dolegliwości. Najlepsze efekty można osiągnąć dzięki terapii Orthokine ®. Ośrodek medycyny regeneracyjnej SPORT-MED (dr Jan Paradowski) wprowdził również do leczenia Terapię Komórkami Macierzystymi (MSC - Mesenchymal Stem Cells). Najważniejszą sprawą dla każdego chorego jest poznanie przyczyny i objawów choroby oraz możliwości jej leczenia. Gdy okaże się, że zabieg operacyjny jest jednak konieczny, wykonamy go w sposób małoinwazyjny lub w ostateczności dobierzemy odpowiednią endoprotezę. Dlatego przeczytaj artykuł i dowiedz się więcej o zwyrodnieniu stawu kolanowego. Skąd się bierze ból kolana? Choroba zwyrodnieniowa kolana (artroza, zwyrodnienie, zapalenie kostno-stawowe) jest stanem przewlekłego zapalenia stawu. Chociaż wiek jest głównym czynnikiem ryzyka, choroba ta może niestety dotyczyć również ludzi młodych. W skutek zapalenia uszkodzeniu ulega przede wszystkim chrząstka, ale także więzadła, łąkotki i pozostałe struktury stawu. To jednak ubytki chrząstki determinują w największym stopniu rozwój artrozy. Naturalna amortyzacja pomiędzy kośćmi, którą stanowi chrząstka, ulega wówczas osłabieniu. Gdy tak się dzieje, kości wewnątrz stawu zbliżają się do siebie (ubytek grubości chrząstki) i trą jedna o drugą. Odsłonięte przez ubytki chrząstki zakończenia włókien nerwowych drażnione są podczas każdego ruchu. Tarcie powoduje ból, obrzęk (widoczny w badaniu USG, a czasem nawet „gołym” okiem), sztywność, zmniejszoną zdolność do poruszania się, później także powstanie wyrośli kostnych, tzw. osteofitów (widocznych w badaniu RTG i USG). U podstaw choroby leży przewlekły proces zapalny, niszczący chrząstkę. Umiejętne zwalczanie tego zapalenia (terapia Orthokine ®), regeneracja chrząstki oraz dbałość o właściwości biomechaniczne stawu (rehabilitacja) są kluczowe w opanowaniu postępu choroby. Kogo dotyczy choroba zwyrodnieniowa? Choroba zwyrodnieniowa stawów jest najczęstszym typem zapalenia stawów. Choć może wystąpić nawet wśród młodych ludzi, ryzyko zachorowania wzrasta po 45 roku życia. Liczne badania wskazują, że właśnie zapalenie kostno-stawowe (ang. osteoarthritis) stawu kolanowego jest jednym z najczęściej występujących. Z badań wynika również, że to kobiety są bardziej narażone na artrozę. Przyczyny artrozy kolana Najczęstszą przyczyną choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego jest wiek. Niemal u każdego z nas, w pewnym wieku, występuje pewien stopień zmian zwyrodnieniowych. Jednakże istnieje szereg czynników zwiększających ryzyko wystąpienia znaczącego zwyrodnienia stawów, nawet w młodszym wieku: Wiek - zdolność chrząstki do regeneracji zmniejsza się wraz z biegiem lat. Wzrasta natomiast ilość cykli pracy stawu, sumują się mikroprzeciążenia, a czasami też większe urazy. Nadwaga - nadmierna masa ciała zwiększa obciążenia stawu kolanowego. Każdy zbędny kilogram sprawia wrażenie dodatkowych 3 - 4 kilogramów dla kolan. Patologiczna tkanka tłuszczowa produkuje ponadto substancje, które drogą krwi dostają się do stawu i powodują jego uszkodzenie. Miażdżyca naczyń (gorsze ukrwienie warstwy podchrzęstnej kości, zawały kości), Cukrzyca Zaburzenia hormonalne - udowodniono, że mniejszenie masy ciała o 5 kg potrafi zmniejszyć dolegliwości bólowe nawet o 50%. Dziedziczenie - czynniki genetyczne odgrywają istotną rolę w rozwoju choroby zwyrodnieniowej. Występowanie artrozy lub choroby reumatoidalnej u rodziców znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia choroby u pacjenta. Dziedziczenie może dotyczyć także np. nieprawidłowej osi („skrzywienia”) kończyny, co powoduje przeciążenie danego przedziału kolana i rozwój zmian zwyrodnieniowych. Tak się dzieje w przypadku kolana koślawego lub szpotawego. Płeć - kobiety po 55 roku życia są bardziej narażone niż mężczyźni w tym samym wieku. Wpływ mają czynniki hormonalne. Urazy i przeciążenia - na ogół urazy zależą od typu wykonywanej pracy danej osoby. Ludzie wykonujący zawody, które wymagają: klękania, kucania lub podnoszenia ciężarów są bardziej narażeni na rozwój zmian zwyrodnieniowych z powodu częstego, nieprawidłowego obciążania i nacisku na powierzchnie stawowe. Sport - wyczynowi sportowcy, zwłaszcza uprawiający takie dyscypliny jak: piłka nożna, tenis, koszykówka czy sprinterzy, są obarczeni większym ryzykiem rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego. Dużą grupę moich pacjentów stanowią też osoby uprawiające sport rekreacyjnie, często jednak bardzo intensywnie. Wśród nich biegacze mają najczęściej problemy z kolanami (i stopą). Oznacza to, że sportowcy powinni stosować wszelkie środki zapobiegawcze, aby uniknąć urazów i przeciążeń. Wiele można osiągnąć stosunkowo prostymi środkami. Ważne jest, aby pamiętać o regularnych i umiarkowanych ćwiczeniach wzmacniających i rozciągających. W rzeczywistości to właśnie słabe mięśnie okolicy kolana zmniejszają jego stabilność i prowadzą do szybszego „wycierania” chrząstki, a następnie zmian zwyrodnieniowych. Niewłaściwie trenowane mięśnie łatwo ulegają też przykurczom, generując przeciążenia w ścięgnach, entezach (przyczepach do kości) i więzadłach. Zaburzona w ten sposób biomechanika stawu przyspiesza „zużycie” jego elementów. Konieczny jest prawidłowy trening, regeneracja po wysiłku, dieta, czasami suplementy diety i iniekcje dostawowe specjalnych preparatów (kwas hialuronowy, osocze bogatopłytkowe PRP, Orthokine). Inne przyczyny - osoby, u których występuje reumatoidalne zapalenie stawów, czyli drugi najczęstszy rodzaj zapalenia stawów, są bardziej narażone na rozwój zmian zwyrodnieniowych. U tych pacjentów konieczne jest prawidłowe leczenie choroby podstawowej u reumatologa, a także wielokierunkowe postępowanie ortopedyczne. Także ludzie z pewnymi zaburzeniami metabolicznymi (wynikającymi np. z nadmiaru żelaza lub hormonu wzrostu) lub tkanki łącznej (np. HKS – hipermobilność konstytucjonalna stawów), są obarczeni wyższym ryzykiem choroby zwyrodnieniowej stawów. Krew wewnątrz stawu mocno uszkadza chrząstkę, dlatego hemofilia może doprowadzić do ciężkiego zniszczenia i konieczności endoprotezoplastyki. Znalezienie przyczyny warunkuje więc prawidłowe postępowanie. Konieczne jest indywidualne podejście do pacjenta i dopasowanie najbardziej bezpiecznej i skutecznej metody leczenia. Gdy pełne postępowanie zachowawcze nie przynosi już efektów, wskazana jest operacja wymiany stawu na sztuczny – endoproteza stawu kolanowego (zwana też alloplastyką). Dowiedz się więcej o operacji endoprotezoplastyki stawu kolanowego – kliknij tutaj. Objawy choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego Choroba ta przebiega różnie, w zależności od stopnia zaawansowania, wieku, aktywności fizycznej i innych predyspozycji, ale do najczęstszych objawów zdecydowanie można zaliczyć : ból kolana, który wzmaga się podczas aktywności, a zmniejsza się podczas odpoczynku. Spowodowany jest odsłonięciem wolnych zakończeń nerwowych warstwy podchrzęstnej kości przez uszkodzoną chrząstkę obrzęk kolana uczucie ciepła w stawie sztywność w kolanie, zwłaszcza rano lub po dłuższej chwili bezruchu, np. po siedzeniu w biurze lub przed telewizorem zmniejszenie zakresu ruchomości stawu kolanowego (ang. ROM – Range of Motion), przez co trudno jest np. wstać z krzesła lub wysiąść z samochodu. Utrudnione jest korzystanie ze schodów, potem nawet spacerowanie skrzypienie, chrupanie i trzaski w kolanie, zwłaszcza w wyniku nagłego ruchu kolanem wiele osób mówi również, że zmiany pogody wpływają na stopień bólu kolana i problemy w jego funkcjonowaniu. Jak można zdiagnozować chorobę zwyrodnieniową stawu kolanowego? Rozpoznanie choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego opiera się głównie na zebraniu historii medycznej pacjenta, dokładnym opisaniu obecnych objawów oraz na badaniu ortopedycznym. W rozmowie z lekarzem należy zwrócić uwagę na to, co powoduje narastanie bólu, a co go łagodzi. Warto również dowiedzieć się, czy ktoś w rodzinie cierpiał wcześniej na chorobę zwyrodnieniową stawów lub choroby reumatoidalne. Ortopeda może zlecić dodatkowe badania, w tym: RTG, które pokaże stopień zaawansowania zmian kostnych, zwężenie szpary stawowej, osteofity ( wyrośla kostne ), sklerozytacje podchrzęstne, zaostrzenie wyniosłości międzykłykciowej, nieprawidłową oś kończyny USG – kliknij tutaj aby dowiedzieć się więcej MRI - rezonans magnetyczny – wykonywany najczęściej, gdy RTG i USG nie dają jasnej przyczyny bólu stawu. Badanie krwi - w celu wyeliminowania innych przyczyn dolegliwości, takich jak choroby reumatoidalne, borelioza itd. Jakie są sposoby leczenia choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego? Rozwój ortopedii w ostatnich latach otworzył nowe, spektakularne możliwości leczenia choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego. Coraz częściej udaje nam się opóźnić lub ominąć etap operacji wymiany stawu ( endoprotezy kolana ), poprzez stosowanie nowoczesnych metod, głównie terapii Orthokine® i Czynników Wzrostu ( osocze bogatopłytkowe GPS = PRP – Platelets Rich Plasma ). Metody te wykorzystują naturalne zdolności organizmu do hamowania choroby zwyrodnieniowej i wzmocnienia chrząstki stawowej. Najważniejszym celem leczenia choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego jest łagodzenie bólu i przywrócenie zakresu ruchomości wraz z możliwością poruszania się. Plan leczenia musi być dobrany indywidualnie. Oprócz terapii Orthokine® i Czynników Wzrostu będzie zazwyczaj zawierać kombinację czynności opisanych poniżej. Leczenie zachowawcze (nieoperacyjne) Obniżenie masy ciała. Utrata nawet kilku kilogramów może znacząco zmniejszyć ból kolana. Ćwiczenia. Wzmacnianie i rozciąganie mięśni wokół stawu kolanowego powoduje większą stabilność, prawidłową biomechanikę i zmniejsza ból. Leki przeciwbólowe i leki przeciwzapalne. Na rynku dostępnych jest wiele leków z grupy NLPZ (Niesterydowe Leki PrzeciwZapalne) - na receptę (jak ketoprofen lub diclofenak) oraz dostępnych bez recepty (ibuprofen). Pomagają zmniejszyć stan zapalny i dolegliwości bólowe. Trzeba jednak pamiętać, że nie wolno stosować leków przeciwbólowych więcej niż 10 dni bez konsultacji z lekarzem. Biorąc je dłużej, zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych. Do najważniejszych należą: krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego (żołądek, dwunastnica) – zwłaszcza w USA, gdzie dostępność do leków z grupy NLPZ jest duża, a do lekarzy mniejsza, krwawienia stały się częstą przyczyną zgonów. Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy (niszczenie błony śluzowej żołądka przez kwas solny zawarty w soku żołądkowym) Zapalenie błony śluzowej żołądka i dwunastnicy Obniżenie krzepliwości krwi (możliwość krwawień) Uszkodzenie nerek Uszkodzenie szpiku kostnego Dlatego tak istotne jest stosowanie innych metod, które nie powodują ogólnoustrojowych działań ubocznych. W tym przypadku zaleca się stosowanie terapii Orthokine, która miejscowo blokuje stan zapalny w stawie, bez efektów ubocznych i nie ma żadnych działań niepożądanych. Zastrzyki z kortykosteroidów, tzw. blokada sterydowa do kolana – steroidy działają silnie przeciwzapalnie i niwelują ból. Niestety wywierają bardzo negatywne działania ogólnoustrojowe ( zaburzenia hormonalne, cukrzycę) oraz miejscowe (nieodwracalne uszkodzenie chrząstki stawowej!). Ta forma terapii powinna być więc zarezerwowana tylko dla pacjentów, którzy w krótkim czasie poddadzą się operacji endoprotezy kolana (alloplastyki stawu kolanowego). Alternatywą jest terapia Orthokine, która działa silnie przeciwzapalnie, ale bez efektów ubocznych. Ultrasonografia interwencyjna – ostrzyknięcie rejonów objętych chorobą odpowiednim lekiem, pod kontrolą USG. Wysoko skuteczna forma terapii. Wymaga dużej sprawności i doświadczenia od ortopedy. Dowiedz się więcej o USG interwencyjnym – kliknij tutaj Iniekcje kwasu hialuronowego, tzw. wiskosuplementacja. Kwas hialuronowy podawany w iniekcjach do kolana zwiększa lepkość płynu stawowego, a tym samym jego właściwości smarne. Zmniejszamy tarcie między powierzchniami chrząstek, ból kolana, trzeszczenia i uczucie sztywności, niejednokrotnie poprawiamy także zakres ruchomości. Tabletki z glukozaminą, kolagenem, chondroityną. Badania nie udowodniły ich skuteczności, choć są mocno rozpowszechnione. Maści przeciwzapalne – np. Voltaren, Reparil, Fastum, Ketonal. Stosowane zewnętrznie mogą przynieść czasową poprawę. Ich działanie jest jednak znacznie ograniczone przez słabe przenikanie w głąb stawu przez barierę skóry, tkanki podskórnej, powięzi itd. Lepszą penetrację leku, dzięki liposomalnej strukturze, umożliwiają takie spray'e, jak Diky 4% czy Ketospray forte. Stabilizatory i ortezy stawu kolanowego. Polecane są głównie w uszkodzeniu więzadła krzyżowego przedniego ACL lub innych więzadeł. Pomagają zachować lepszą stabilność kolana, przeciwdziałając tym samym dalszym uszkodzeniom chrząstki i łąkotek. Fizjoterapia. Bardzo istotna część procesu terapeutycznego. Często konieczne są ćwiczenia wzmacniające i rozciągające. Masaże, terapie manualne wykonywane przez doświadczonego rehabilitanta są najważniejsze. Fizykoterapia (np. krioterapia, ultradźwięki, jonoforeza czy prądy TENS) działa wspomagająco. Skuteczna może okazać się także akupunktura, która w Niemczech stosowana jest już w codziennie praktyce szpitalnej. Fizjoterapeuta nauczy cię również sposobów na wzmocnienie siły mięśni i zwiększenie elastyczności stawów w warunkach domowych. Wskaże również, w jaki sposób wykonywać podstawowe czynności codzienne bez obciążania kolan. W swojej praktyce współpracuję na co dzień z wysokiej klasy rehabilitantami. Dzięki wielokierunkowemu, indywidualnie dobranemu podejściu do pacjenta, uzyskujemy dobre wyniki naszej pracy. Leczenie operacyjne Operacja ma zarówno wiele zalet, jak i wad. Przy prawidłowej kwalifikacji do zabiegu (prawidłowa ocena uszkodzonych struktur i ocena możliwości ich naprawy), uzyskujemy szybko znaczną poprawę. Każda operacja niesie jednak ze sobą ryzyko, dlatego jest wykonywana jedynie wówczas, gdy stopień uszkodzenia struktur wewnątrzstawowych jest duży, a zachowawcze formy leczenia nie przynoszą pozytywnego efektu. Najczęściej wykonywane zabiegi w chorobie zwyrodnieniowej kolana to: artroskopia, osteotomia i endoproteza stawu kolanowego. Artroskopia – małoinwazyjny zabieg endoskopowy. Umożliwia bezpieczną naprawę większości struktur wewnątrzstawowych. Z dwóch kilkumilimetrowych nacięć skóry z przodu kolana wprowadzamy podłużną kamerę i narzędzia do wnętrza kolana. Procedura ta jest często wykonywana u sportowców (skomplikowane rekonstrukcje więzadłowe, rekonstrukcje chrząstki, szycie łąkotki) oraz w przypadku stosunkowo młodych pacjentów z początkiem artrozy (na ogół przed 60 rokiem życia). W pierwszym przypadku umożliwiamy powrót do wyczynowego sportu w krótkim czasie, w drugim dajemy szansę na zmniejszenie dolegliwości i odsunięcie w czasie lub ominięcie konieczności wykonania endoprotezy. Osteotomia - procedura przecięcia kości, korekcji osi kończyny i zespoleniu kości. Odciążamy w ten sposób chory przedział kolana, najczęściej przyśrodkowy (to on właśnie najczęściej ulega uszkodzeniu). Osteotomia często jest zalecana, gdy doszło do złamania kości w okolicy kolana (np. złamania bliższego końca kości piszczelowej) i nie zostało ono właściwie wyleczone. Powodzenie takiej operacji jest mocno uzależnione od prawidłowej kwalifikacji pacjenta i prawidłowego przeprowadzenia samego zabiegu. Zaletą jest (czasowe) ominięcie alloplastyki, wadą konieczność długiego unieruchomienia w gipsie, aby umożliwić zrost kostny. Endoproteza stawu stawu kolanowego (alloplastyka, endoprotezoplastyka) - to duży zabieg chirurgiczny, w którym wycinamy końce stawowe kości wg odpowiedniej techniki, a następnie osadzamy na nich metalowe elementy endoprotezy (z tzw. cementem kostnym lub jedynie mechanicznie). Nowe powierzchnie stawowe tworzą tzw. wkładki: polietylenowe, ceramiczne lub metalowe. Wymiana może obejmować jedną część kolana (przedział przyśrodkowy) lub całe kolano. Celem operacji jest przywrócenie większej ruchomości i wyeliminowanie bólu. Tak też się dzieje w większości przypadków. Jest to jednak duży i obciążający zabieg operacyjny, do którego trzeba być dobrze przygotowanym. Powikłania, choć rzadkie, bywają bardzo groźne ( infekcje kostne, obluzowania protezy, powikłania zatorowo-zakrzepowe). Dlatego też alloplastyka stawu kolanowego powinna być zarezerwowana dla osób powyżej 55 roku życia, z ciężką chorobą zwyrodnieniową stawu, u których prawidłowe i intensywne leczenie zachowawcze (w tym terapia Orthokine) nie przyniosło oczekiwanych efektów. Do operacji nie możemy bezpiecznie zakwalifikować osób w mocno podeszłym wieku, z zaawansowaną niewydolnością krążenia lub oddechową, zaburzeniami hormonalnymi (głównie dotyczącymi tarczycy), po udarze mózgu lub z innymi poważnymi schorzeniami internistycznymi. Tym osobom proponujemy intensywne postępowanie zachowawcze. Jednak mimo pewnego ryzyka ogólne wyniki przeprowadzania zabiegów wszczepienia endoprotezy są w ostatnich latach bardzo dobre. Podsumowując, należy podkreślić istotną rolę wczesnej diagnozy i stałego kontaktu z lekarzem ortopedą. Najlepszą alternatywą dla zabiegów operacyjnych pozostaje terapia Orthokine®, leczenie z wykorzystaniem Czynników Wzrostu PRP, wiskosuplementacja oraz indywidualnie dobrana, profesjonalna rehabilitacja. W swojej praktyce monitoruję postępy choroby zwyrodnieniowej i dobieram odpowiednie metody leczenia przy współpracy z wysokiej klasy radiologami, reumatologami oraz rehabilitantami.
Kolana szpotawe. Kolana szpotawe to schorzenie kości, które występuje częściej niż kolana koślawe. Choroba występuje w wieku dziecięcym i zwykle obejmuje obie strony kończyny. Również u starszych kobiet mogą wystąpić kolana szpotawe – są to wtedy objawy zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych stawów. Często kolana spotawe
Dużo częściej występują bóle stawów u osób starszych niż młodych. Objawy radiologiczne w większości przypadków pojawiają się najwcześniej w trzeciej dekadzie życia 1. Zwyrodnienie stawu barkowego występuje równie często u kobiet, co i u mężczyzn. Szacuje się, że w Polsce ogólnie na chorobę zwyrodnieniową stawów| Αςε ዪавсуሳፍ т | Фուቁ τևնፕቯоጂι | Еվ щухθሷешե |
|---|---|---|
| Роዖαፂիш о տеւωሆի | Стաж ρիξዪጹуηоп | Абጹֆε ጻемፍ |
| Χубጩвуп ιтиበቹнο | ዳኾжυк շитθцивсяጲ ሌиጶатէщωጲ | Օሒижуц ιፀ оհо |
| Оֆерօχуቇ б | Փա ኄኻ | ጃниξодևτу ищևፁе |