Czy z mięczakiem zakaźnym można chodzić na basen? Baseny są popularnym miejscem rekreacji i relaksu dla wielu osób. Jednak, gdy mamy do czynienia z infekcjami skórnymi, takimi jak mięczak zakaźny, pojawia się pytanie, czy jest bezpieczne chodzić na basen. W tym artykule przyjrzymy się mięczakowi zakaźnemu, jego objawom, sposobom przenoszenia się oraz czy można bezpiecznie … Mięczak zakaźny to wirusowa choroba skóry, która dotyka nie tylko dzieci, lecz także dorosłych. U najmłodszych mięczakiem można się zarazić podobnie jak ospą. Z kolei u dorosłych do zakażenia dochodzi zwykle drogą kontaktów płciowych. Jakie są przyczyny i objawy mięczaka zakaźnego? Na czym polega leczenie? MIĘCZAK ZAKAŹNY u dzieci i dorosłych - przyczyny, objawy i leczenie Mięczak zakaźny to wirusowa choroba skóry, która najczęściej atakuje dzieci w wieku przedszkolnym, szkolnym, osoby aktywne seksualnie oraz pacjentów z obniżoną odpornością. Nie jest ona dokuczliwa, ponieważ nie powoduje przykrych dolegliwości, takich jak gorączka, swędzenie czy ból, jednak bardzo łatwo się nią zarazić. Ryzyko zakażenia wzrasta zwłaszcza u osób, których układ odpornościowy jest osłabiony. Spis treściMięczak zakaźny - przyczyny i czynniki ryzykaMięczak zakaźny - jak można się zarazić?Mięczak zakaźny - objawyMięczak zakaźny - diagnostykaMięczak zakaźny - leczenieMięczak zakaźny - zapobieganie Mięczak zakaźny - przyczyny i czynniki ryzyka Przyczyną choroby jest wirus mięczaka zakaźnego - MCV (molluscum contagiosum virus) z grupy wirusów ospy (Poxvirus). Atakuje on wyłącznie komórki nabłonka płaskiego, co znaczy, że wnika tylko na poziomie naskórka i nie rozprzestrzenia się głębiej. Na zakażenie są szczególnie narażone osoby, których system odpornościowy jest upośledzony, np. cukrzycy, osoby zakażone HIV (ocenia się, że mięczak zakaźny występuje u 20 proc. nosicieli). W grupie ryzyka znajdują się również osoby, które są przewlekłe leczone preparatami immunosupresyjnymi i kortykosterydami, a także chorzy na atopowe zapalenie skóry. Grupami ryzyka wśród zdrowych dorosłych są sportowcy, masażyści oraz osoby pracujące na terenie basenów kąpielowych. Mięczak zakaźny - jak można się zarazić? Do zakażenia, podobnie jak w przypadku ospy i innych chorób zakaźnych, może dojść przez bezpośredni kontakt z osobą zakażoną, drogą kropelkową oraz przez wspólnie używane przedmioty (odzież, ręczniki czy zabawki). U osób aktywnych seksualnie do zakażenia często dochodzi w wyniku kontaktów seksualnych. Osoba zakażona może zarażać przez cały okres występowania u niej zmian na skórze (do czasu całkowitego ich zniknięcia). Mięczak zakaźny - objawy Po ok. 2-3 miesiącach od zakażenia pojawia się wysypka. Przybiera ona formę grudek, które: są nieliczne (ok. 30 sztuk); więcej pojawia się zwykle u osób z osłabioną odpornością; stopniowo się powiększają: początkowo są wielkości główki od szpilki, jednak później rozrastają się do 2-10 mm; mają charakterystyczne zagłębienie w części środkowej, nazywane "pępkowatym"; mogą mieć kolor skóry, biały, woskowy, perłowy lub szarobiały; można wycisnąć - wówczas pojawia się kaszowata treść; mogą być otoczone obwódką (pojawia się ona średnio u 10 proc. pacjentów); nie powodują przykrych dolegliwości (np. swędzenia itp.); po zagojeniu czasami pozostawiają drobne blizny; U dzieci tego typu zmiany najczęściej pojawiają się twarzy, tułowiu i kończynach. U dorosłych zwykle występują na wewnętrznej stronie ud, narządach płciowych i okolicy łonowej, ponieważ u nich do zakażenia często dochodzi w wyniku kontaktów seksualnych. Mięczak zakaźny - dlaczego nie wolno się drapać? Osoby chore na mięczaka zakaźnego, podobnie jak te chore na ospę, nie powinny się drapać. W ten sposób może dojść nie tylko do rozsiewu wykwitów, lecz także do drobnych urazów w obrębie guzka, a dalej do nadkażenia bakteryjnego. Mięczak zakaźny - diagnostyka Lekarz jest w stanie rozpoznać mięczaka zakaźnego na postawie samych objawów. Dodatkowym kryterium rozpoznawczym jest znaczna zakaźność. Uzupełniające badania najczęściej nie są konieczne. Potwierdzeniem rozpoznania może być badanie cytologiczne, polegające na wykonaniu rozmazu z kaszowatej wydzieliny. Ważne jest także różnicowanie mięczaka z innymi chorobami, takimi jak brodawki wirusowe, kłykciny kończyste czy włókniaki miękkie. Źle postawiona diagnoza skutkuje wdrożeniem nieodpowiedniej terapii, co niemożliwa wyleczenie. Mięczak zakaźny - leczenie Zmiany zwykle ustępują samoistnie w ciągu kilku miesięcy, dlatego - teoretycznie - leczenie nie jest konieczne. Jednak z powodu łatwego przenoszenia się zakażenia na inne osoby, zwykle podejmuje się próbę leczenia. Istnieją rożne możliwości terapeutyczne. Jeśli guzki są duże i jest ich sporo, specjalista może zaproponować leczenie zabiegowe. Jeśli guzki mają postać małych, licznych, rozsianych grudek, można stosować leczenie niezabiegowe. 1) Zabiegowe krioterapia łyżeczkowanie elektrokoagulacja leczenie chirurgiczne laseroterapia (laser CO2) mechaniczne usuwanie kaszowatej treści grudek, a następnie zastosowanie nalewki jodowej Są doniesienia o skutecznym wykorzystaniu metody fotodynamicznej do leczenia tego schorzenia. 2) Niezabiegowe Stosuje się przepisane przez lekarza preparaty. Wykazują one właściwości drażniące, przez co prowokują reakcje zapalną i w ten sposób doprowadzają do wygojenia się zmian. Są to preparaty, takie jak, 5-10 proc. roztwór wodorotlenku potasu, nalewka jodowa, 5-proc. kwas salicylowy, 5-proc. kwas mlekowy czy azotan srebra. Preparaty te są bezpieczne, pod warunkiem, że są stosowane u pacjentów w odpowiednim wieku, przez odpowiedni czas. Na przykład, roztwór wodorotlenku potasu można stosować już od 2. roku życia przez 2 tygodnie. Ważna jest także odpowiednia dawka leku. Jeśli zastosuje się zbyt dużą ilość preparatu, można wywołać stan zapalny w miejscu jego nałożenia. Wtedy trzeba przerwać terapię. Przy bardzo licznych wykwitach lub u pacjentów z obniżoną odpornością sięga się po leki przeciwhistaminowe, immunomodulujące oraz leki przeciwwirusowe. Terapia rozsianych zmian może wymagać nawet hospitalizacji. Leczenie mięczaka zakaźnego trwa kilka tygodni, czasem kilka miesięcy, a nawet kilka lat. Często zapomina się bowiem o leczeniu pozostałych członków rodziny chorego. Problemem jest również możliwości przenoszenia wykwitów u pacjenta z jednych okolic skóry na na drugą, na skutek np. drapania czy innych czynników drażniących. Mięczak zakaźny - zapobieganie Na mięczaka nie ma szczepionki, dlatego aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się choroby, należy przestrzegać podstawowych zasad higieny. Przede wszystkim osoba chora nie powinna dzielić swoich rzeczy z domownikami i innymi osobami. Czytaj też: Choroby skóry (dermatozy) - rodzaje Ospa wietrzna u dorosłych: objawy, leczenie, powikłania ospy u dorosłych Róża to zakaźna choroba skóry. Przyczyny, objawy i leczenie róży Promienica: bakteryjna choroba skóry Erytrodermia czyli złuszczające zapalenie skóry Ile wiesz o chorobach wenerycznych? Pytanie 1 z 16 Które patogeny mogą wywołać choroby weneryczne? Grzyby Pasożyty Bakterie Wirusy Wszystkie z powyższych Mięczak zakaźny - charakterystyka, objawy, rozpoznanie, leczenie, zapobieganie. Mięczak zakaźny to choroba skóry wywoływana przez . Kauteryzacja. Kauteryzacja to inaczej przyżeganie. Termin ten po. Mięczak zakaźny - jak leczyć u dzieci i u dorosłych? Wirus mięczaka zakaźnego jest dwuniciowym wiru Mam problem. GdzieĹ› tak rok i kilka miesiÄ™cy temu na brĂłdce mojego synka pojawiĹ‚y siÄ™ krostki. TroszkÄ™ chyba swÄ™dziaĹ‚y, ale nie zbyt intensywnie, bo nie specjalnie siÄ™ drapaĹ‚. ByĹ‚o kilka wizyt u dermatologĂłw, kilka maĹ›ci zrobionych w aptece. Diagnozy na poczÄ…tku nie byĹ‚o konkretnej. Lekarze nie bardzo wiedzieli co to takiego. Dopiero po kilku miesiÄ…cach (po kolejnej zmianie lekarza) dowiedziaĹ‚am siÄ™, ĹĽe to coĹ› ( z brĂłdki zniknęło, ale rozlazĹ‚o siÄ™ bo caĹ‚ej buĹşce i jeszcze dwie krostki na brzuszku, dodatkowo) - to tajemniczy intruz zwany miÄ™czakiem zakaĹşnym . Lekarz zapewniaĹ‚, ĹĽe do roku samo zlezie, gdyĹĽ organizm dziecka mniej wiÄ™cej tyle czasu potrzebuje, by siÄ™ obronić. Lekarstwa na to Ĺ›wiĹ„stwo nie ma. No chyba ĹĽe sterylnÄ… igieĹ‚kÄ… ukĹ‚uć i samemu wyĹ‚uskać albo teĹĽ tzw. wypalanka, czego nie chcÄ™ swemu dziecku fundować. Podobno bolesna No i teraz mam problem, samo nie zniknęło, szpeci toto moje dzieciÄ™ i jestem bezradna... Bardzo chcÄ™ siÄ™ tego pozbyć. MoĹĽe ktoĹ› z Was miaĹ‚ z tym do czynienia??? ProszÄ™ o rady... --------------------Bumbunia mama synka (2003) i cĂłreczki (2006) Mięczak zakaźny leczenie. Możemy również spróbować leczenia zmian skórnych dostępnymi na rynku maściami. Polecana jest maść Conzerol, bądź też tretynoina, którymi możemy leczyć miejscowo grudki. Nakładamy na chore miejsca na skórze dwa, do trzech razy dziennie maść i zakrywamy chory obszar tak, by lek został wchłonięty
Forum: Tematy, których nie znalazłam w forum Czy ktoś wie coś o tej chorobie wirusowej? Czy ktoś to przechodził? Może ktoś z rodziny? Prosze o kontakt. PILNE! KAŻDY TEMATTematy, których nie znalazłam w forumMięczak zakaźny Angina u dwulatka Mój Synek ma 2 lata i 2 miesiące. Od miesiąca kaszlał i smarkał a od środy dostał gorączki (w okolicach +/- 39) W tym samym dniu zaczął gorączkować mąż –... Czytaj dalej → Skubanie paznokci – Co robić, gdy dziecko skubie paznokcie? Może wy macie jakieś pomysły, Zuzanka od jakiegoś czasu namiętnie skubie paznokcie, kiedyś walczyłam z brudem za nimi i obcinaniem ich, a teraz boję się że niedługo zaczną jej wrastać,... Czytaj dalej → Mozarella w ciąży Dzisiaj naszła mnie ochota na mozarellę. I tu mam wątpliwości – czy w ciąży można jeść mozzarellę?? Na opakowaniu nie ma ani słowa na temat pasteryzacji. Czytaj dalej → Czy leczyć hemoroidy przed porodem? Po pierwszej ciąży, a bardziej porodzie pojawiły się u mnie hemoroidy, które się po jakimś czasie wchłonęły. Niestety teraz pojawiły się znowu. Jestem w 6 miesiącu ciąży i nie wiem,... Czytaj dalej → Ile kosztuje żłobek? Dziewczyny! Ile płacicie miesięcznie za żłobek? Ponoć ma być dofinansowany z gminy, a nam przyszło zapłacić 292 zł bodajże. Nie wiem tylko czy to z rytmiką i innymi. Czy tylko... Czytaj dalej → Pytanie do stosujących zastrzyki CLEXANE w ciąży Dziewczyny mam pytanie wynikające z niepokoju o clexane w ciąży. Biorąc od początku ciąży zastrzyki Clexane w brzuch od razu zapowiedziano mi, że będą oprócz bolesności, wylewy podskórne, sińce, zrosty... Czytaj dalej → Mam synka w wieku 16 m-cy. Budzi się w nocy o stałej porze i nie może zasnąć. Mój syn budzi się zawsze o 2 lub 3 w nocy i mimo podania butelki z piciem i wzięcia do łóżka zasypia dopiero po ok. 2 godzinach. Wcześniej dostawał w... Czytaj dalej → Dziewczyny po cc – dreny Dziewczyny, czy któraś z Was miała zakładany dren w czasie cesarki? Zazwyczaj dreny zdejmują na drugi dzień i ma on na celu oczyszczenie rany. Proszę dajcie znać, jeśli któraś miała... Czytaj dalej → Meskie imie miedzynarodowe. Kochane mamuśki lub oczekujące. Poszukuję imienia dla chłopca zdecydowanie męskiego. Sama zastanawiam się nad Wiktorem albo Stefanem, ale mój mąż jest jeszcze niezdecydowany. Może coś poradzicie? Dodam, ze musi to... Czytaj dalej → Czy to możliwe, że w 15 tygodniu ciąży?? Dziewczyny!!! Sama nie wiem co mam o tym myśleć. Wczoraj wieczór przed kąpielą zauważyłam przezroczystą kropelkę na piersi, ale niezbyt się nią przejełam. Po kapieli lekko ucisnęłam tą pierś i... Czytaj dalej → Jaką maść na suche miejsca od skazy białkowej? Dziewczyny, których dzieci mają skazę białkową, może polecicie jakąś skuteczną maść bez recepty na suche placki, które pojawiają się na skórze dziecka od skazy białkowej? Czym skutecznie to można zlikwidować? Czytaj dalej → Śpi albo płacze – normalne? Juz sama nie wiem co mam myśleć. Mój synek ma dokładnie 5 tygodni. A mój problem jest taki, że jak mały nie śpi, to płacze. Nie mogę nawiązać z nim... Czytaj dalej → Wielotorbielowatość nerek W 28 tygodniu ciąży zdiagnozowano u mojej córeczki wielotorbielowatość nerek – zespół Pottera II. Mój ginekolog skierował mnie do szpitala. W białostockim szpitalu po usg powiedziano mi, że muszę jechać... Czytaj dalej → Ruchome kolano Zgłaszam się do was z zapytaniem o tytułowe ruchome kolano. Brzmi groźnie i tak też wygląda. dzieciak ma 11 miesięcy i czasami jego kolano wyskakuje z orbity wygląda to troche... Czytaj dalej →
Tłumaczenie hasła "mięczak zakaźny" na angielski . molluscum contagiosum, molluscum contagiosum to najczęstsze tłumaczenia "mięczak zakaźny" na angielski. Przykładowe przetłumaczone zdanie: Był nasiąknięty jej śliną i mięczakami zakaźnymi. ↔ It was loaded with her saliva and epithelials.
Mięczak zakaźny to wirusowa choroba skóry i błon śluzowych. Jak wskazuje nazwa, łatwo się nią zarazić. Do przeniesienia wirusa dochodzi przez bezpośredni kontakt (stosunki seksualne, dotyk, pielęgnacja dzieci), jak również przez używanie rzeczy należących do chorego (odzież, zabawki, ręcznik). Droga zakażenia często skorelowana jest z wiekiem chorego. Osoby w wieku produkcyjnym zwykle zarażają się przez kontakty seksualne z licznymi partnerami. Mięczak zakaźny a antykoncepcja Zdarza się, że mięczak zakaźny towarzyszy innym chorobom wenerycznym. Często współwystępuje z upośledzeniem odporności, zwłaszcza u osób chorych na HIV. Wirus jest łagodny i dlatego często chorzy nie szukają pomocy u specjalisty. Prezerwatywy nie chronią przed zakażeniem mięczakiem. Mogą jedynie minimalizować ryzyko choroby, ta jednak rozprzestrzenia się przez uszkodzony naskórek. Dzieci w wieku do 5 lat ulegają zakażeniu mięczakiem przez kontakt z chorym rówieśnikiem. Czasami opiekun lub rodzic przenosi wirus na dziecko przez czynności pielęgnacyjne. Dzieci często ulegają samozakażeniu. Drapiąc się przenoszą mięczaka na kolejne miejsca na skórze. Objawy zakażenia mięczakiem zakaźnym W większości przypadków zakażenie mięczakiem przechodzi bezobjawowo. Do zakażenia łatwo dochodzi w tych miejscach, gdzie miały miejsce otarcia naskórka. Okres wylęgania wynosi ok. 6 tygodni. Po tym czasie na skórze pojawiają się liczne grudki, oddzielone od skóry, o wielkości główki od szpilki. Z upływem czasu wielkość grudek zwiększa się, nawet do wielkości dużego ziarna grochu. Wypełniają się one perlistą cieczą. Swoim wyglądem przypominają brodawki, jednak mięczaki są bardziej odgraniczone, a środek zmiany posiada charakterystyczne „pępkowate” wgłębienie. U osób chorych na HIV zmiany mogą przyjmować charakter guzków olbrzymich, które w badaniu histopatologicznym ukazują komórki atopowe. Zmiany nie muszą powodować świądu. Z grudki po wyciśnięciu wypływa kaszowata wydzielina. Charakterystyczna jest lokalizacja grudek mięczaka zakaźnego. Zmiany mięczakowate występują zwykle na narządach płciowych. U kobiet zajmują wzgórek łonowy, z wargami sromowymi większymi, pachwiny i szparę pośladkową. U mężczyzn grudki pokrywają członek. Twarz, zgięcia łokciowe i kolanowe, klatka piersiowa i brzuch to miejsca charakterystyczne dla dzieci. Leczenie mięczaka zakaźnego Leczenie mięczaka zakaźnego to zwykle farmakoterapia. Miejscowo stosuje się podofilinę, azotan srebra, jodynę lub maści sterydowe. Doustnie podaje się cymetydynę. Leczenie farmakologiczne wymaga cierpliwości i wytrwałości. Należy śledzić wszelkie zmiany. Inne metody to krioterapia, laseroterapia i łyżeczkowanie zmian. Możliwe jest samoistne ustąpienie zmian chorobowych, jednak trwa to dłuższy czas. Po wyleczeniu pozostają nieliczne blizny. Agata. ten preparat to SolphaDermol – dostępny jest tylko na receptę i ważny 14 dni od otwarcia. Ale szczerze polecam! Gdybyś chciała coś więcej wiedzieć to śmiało pytaj.
Mięczak zakaźny to infekcja skóry wywołana wirusem MCV, Molluscum contagiosum. Powoduje małe, wypukłe, różowe zmiany z wgłębieniem pośrodku. Mogą stać się swędzące lub bolesne i występować pojedynczo lub w grupach. Może to dotyczyć dowolnego obszaru skóry, przy czym najczęstsze są brzuch, nogi, ramiona, szyja, okolice
Zmiany zachodzące wraz z wiekiem w układzie odpornościowym wpływają na obraz zmian skórnych, w wyniku czego dermatozy dziecięce różnią się przebiegiem oraz sposobem leczenia od tych w wieku dorosłym. Różnicując zmiany skórne u dzieci, bierze się pod uwagę charakter wykwitów, ich zmienność w czasie, dotychczasowe leczenie oraz objawy dodatkowe. W krajach wysoko rozwiniętych dziecięce dermatozy to aż 21% wizyt u lekarza rodzinnego [1]. Rodzaj, częstość i przebieg chorób dermatologicznych u dzieci zależą od wielu czynników, takich jak: wiek, rasa, klimat, stan odżywienia, higiena oraz warunki socjoekonomiczne [2]. Różnicując zmiany skórne u dzieci, bierze się pod uwagę charakter wykwitów, ich zmienność w czasie, dotychczasowe leczenie oraz objawy dodatkowe jak świąd czy gorączka. Bardzo często o ostatecznym rozpoznaniu decyduje wywiad [3].POLECAMY Zmiany zachodzące wraz z wiekiem w układzie odpornościowym wpływają na obraz zmian skórnych, w wyniku czego dermatozy dziecięce różnią się przebiegiem oraz sposobem leczenia od tych w wieku dorosłym. Przyczyną takich różnic jest słabsza niż u dorosłych wrodzona, jak i nabyta w pierwszych latach życia odpowiedź odpornościowa [4]. Na ekosystem, jakim jest mikrobiom ludzkiej skóry, składa się wiele organizmów: bakterie, drożdże, wirusy czy grzyby, które kolonizują warstwę rogową naskórka, a powstały biofilm otacza przewody wyprowadzające gruczołów potowych, mogąc powodować zapalenie skóry oraz świąd [5]. W niniejszym artykule przedstawione zostały wybrane, częste choroby skóry wieku dziecięcego o etiologii wirusowej, bakteryjnej oraz pasożytniczej: mięczak zakaźny, brodawki wirusowe (zwykłe), liszajec zakaźny oraz świerzb. Mięczak zakaźny Mięczak zakaźny to częsta choroba skóry o wirusowej etiologii (poxvirus) spotykana głównie u dzieci [6]. Wirus namnaża się w cytoplazmie komórek nabłonka (warstwa podstawna), a infekcja ogranicza się tylko do naskórka. Zidentyfikowano cztery typy tego wirusa, a zmiany najczęściej powodowane są przez typ 1 [7]. Okres wylęgania trwa od dwóch do siedmiu tygodni, a wykwity mają postać niewielkich grudek o średnicy 2–5 mm, o charakterystycznym perłowym zabarwieniu i zagłębieniu w części centralnej. Uciskając grudkę, zaobserwować można ewakuację kaszowatej treści. Zakaźność jest znaczna, a choroba szerzy się przez kontakt bezpośredni z osobą chorą, kontakt pośredni z zainfekowanymi przedmiotami lub w wyniku samowszczepienia. Grudki układają się zazwyczaj liniowo (objaw Koebnera), co może być wynikiem drapania zmian przez pacjenta [8, 9]. Zmiany skórne pojawiają się w każdej okolicy ciała, ale najczęściej występują w obrębie twarzy, tułowia, ramion i kończyn dolnych. Zdarzają się pojedyncze grudki w zakresie czerwieni wargowej, języka oraz błony śluzowej policzków. Wykwity mogą być pojedyncze lub mnogie, zazwyczaj są niebolesne, sporadycznie występuje świąd czy pieczenie. Wolna od zmian pozostaje powierzchnia dłoniowa rąk oraz podeszwowa stóp [9]. Pacjenci z atopowym zapaleniem skóry zazwyczaj mają bardziej nasilone zmiany, a mięczak pojawia się często podczas zaostrzenia choroby podstawowej. Szczyt zachorowania to 1.–4. jednak zdarza się że chorują osoby dorosłe, szczególnie z obniżoną odpornością [10, 11]. Rozpoznanie choroby stawia się na podstawie obrazu klinicznego, a w przypadku wątpliwości rozstrzyga badanie histopatologiczne. W preparacie widoczny jest rozrost warstwy kolczystej naskórka, wnikającej w podścielisko, co klinicznie odpowiada zagłębieniu w środku zmiany. Dodatkowo powiększone keratynocyty zawierają wtręty cytoplazmatyczne, które spychają jądro komórki na obwód (ciałka Hendersona-Patersona) [12]. Coraz bardziej popularne staje się wykorzystywanie dermatoskopu w rozpoznawaniu mięczaka. Pod lupą, w centrum zmiany widoczne są białe struktury przypominające czterolistną koniczynę, a wokół niej naczynia, o układzie promienistym lub korony [19]. Stan zapalny w obrębie zmian, podrażnienia czy wtórne infekcje to typowe powikłania [17]. U osób zakażonych wirusem HIV można spotkać rzadkie powikłanie, jakim jest cellulitis [13]. W zależności od wieku pacjenta oraz stanu odpornościowego organizmu choroba przybiera różny obraz. Z tego względu pacjentów dzieli się na trzy grupy: dzieci, osoby dorosłe z prawidłową odpornością oraz pacjenci z zaburzoną odpornością (dzieci i dorośli), a rokowanie i sposób leczenia jest inny dla każdej z tych grup [11]. U osób zdrowych choroba zazwyczaj wykazuje tendencję do samoograniczania się. Zakażenie u osób dorosłych najczęściej przenosi się drogą płciową – wówczas zmiany występują w okolicy narządów płciowych. Zarówno u osób dorosłych, jak i dzieci zakażonych wirusem HIV oraz u chorych poddanych przewlekłej immunosupresji zmiany zazwyczaj są bardziej nasilone, rozsiane i oporne na leczenie [14, 15]. Rokowanie zazwyczaj jest dobre. W przypadku niezastosowania leczenia, zmiany mogą utrzymywać się od kilku tygodni do kilku lat [16]. Przed wdrożeniem leczenia należy uświadomić zarówno pacjenta, jak i jego opiekunów o charakterze choroby, prognozie, rodzaju stosowanego leczenia oraz ewentualnych powikłaniach. Należy podkreślić konieczność ograniczenia kontaktu z zajętymi obszarami skóry, dokładnego mycia rąk, unikania pocierania zmian i drażnienia ich, co przyspieszy samoograniczenie się infekcji. Pacjenci pozostający na leczeniu immunosupresyjnym zazwyczaj mają cięższy przebieg choroby oraz gorzej odpowiadają na leczenie. W terapii stosuje się miejscowe preparaty kantarydyny, miejscowe preparaty retinoidowe, 5% imikwimod w kremie, krioterapię, kwas salicylowy, wodorotlenek potasu, terapię laserem i doustne preparaty cymetydyny. Za wyjątkowo skuteczne uważa się również łyżeczkowanie zmian po uprzednim znieczuleniu miejscowym [16, 18]. W diagnostyce różnicowej u osób z niedoborem odporności bierze się pod uwagę kryptokokozę czy histoplazmozę. Należy także pamiętać o różnicowaniu z brodawkami płaskimi, brodawkami zwykłymi czy liszajem płaskim. Pojedyncze zmiany mogą przypominać zaskórnik, czyrak czy keratoacanthoma [20, 21]. Brodawki ZWYKŁE Brodawki należą do chorób skóry wywołanych przez wirusy HPV (wirus ludzkiego brodawczaka). Są to zmiany łagodne, zazwyczaj niebolesne, występujące głównie u dzieci, ale mogą pojawić się w każdym wieku. Okres inkubacji to nawet kilka miesięcy. Wirus HPV lokalizuje się w naskórku i namnaża w powierzchownych, zróżnicowanych jego warstwach. Nieleczone zmiany zazwyczaj utrzymują się od kilku miesięcy nawet do kilkudziesięciu lat. Następuje przeszczep zmian z jednego miejsca na drugie. Zakazić się można przez kontakt bezpośredni lub pośredni [22]. W obrazie histopatologicznym brodawek zwykłych widoczna jest akantoza, hiperkeratoza naskórka oraz wydłużenie wpukleń międzybrodawkowych. Obecne są również charakterystyczne ogniska komórek ze zwyrodnieniem wodniczkowym i skupiskami ziaren keratohialiny w cytoplazmie. Często obserwuje się też parakeratozę nad szczytami brodawek, które tworzą kolumny [23]. Zmiany mają charakter grudek o zrogowaciałej i nierównej powierzchni, które są efektem przerostu naskórka. Początkowo obserwujemy cieliste niewielkie grudki, które wraz z upływem czasu rosną i zmieniają kolor – stają się żółtawe lub szare. Występują pojedynczo bądź organizują się w skupiska. Lokalizują się głównie na grzbietowej powierzchni rąk, w zakresie palców i okolicy wałów paznokciowych. Zdarza się, że zajmują również błony śluzowe. U dzieci często spotyka się tzw. brodawki palczaste o zrogowaciałych wyroślach, lokalizujące się zazwyczaj na twarzy, ustach, powiekach i skrzydełkach nosa. Brodawki lokalizujące się wyłącznie na stopach to myrmecie (bardzo głębokie, bolesne i pojedyncze) oraz brodawki mozaikowe (powierzchowne i liczne) [24, 25]. Z uwagi na bardzo charakterystyczny obraz kliniczny szczególnie u dzieci, zazwyczaj rozpoznanie brodawek nie budzi wątpliwości. W diagnostyce różnicowej bierze się pod uwagę brodawki łojotokowe o zmniejszonej pigmentacji, liszaj płaski przerostowy, keratoacanthoma, raka kolczystokomórkowego lub guzkową lokalną dyskeratozę akantoliczną (u osób w podeszłym wieku i niereagujących na leczenie) [25]. Do najczęstszych metod leczenia brodawek zalicza się stosowanie kwasu salicylowego (leczenie z wyboru), krioterapię, kantadrynę, 5-fluorouracyl, bleomycynę oraz metody chirurgiczne (całkowite usunięcie zmian, elektrochirurgię, łyżeczkowanie) [26]. Liszajec zakaźny Liszajec zakaźny jest powierzchownym, bakteryjnym zakażeniem skóry bardzo często występującym u dzieci. Charakterystyczny obraz kliniczny to pęcherzowo-ropne wykwity oraz miodowo-żółte strupy lokalizujące się na odsłoniętych częściach ciała, szczególnie na twarzy. Początek jest nagły, przebieg szybki, a zmiany ustępują bez pozostawiania blizn. Wykwity pojawiają się w obrębie skóry zdrowej lub w przebiegu innych stanów zapalnych skóry, jako powikłanie. Objawy dodatkowe jak gorączka czy świąd, występują rzadko. Czynnik etiologiczny to przede wszystkim gronkowiec złocisty oraz paciorkowce beta-hemolizujące, a zakażenie jest najczęściej mieszane. Zakaźność jest duża i szerzy się przez kontakt bezpośredni lub pośredni. Liszajec zakaźny dzieli się na postać klasyczną, która występuje częściej, a czynnikiem etiologicznym jest zazwyczaj paciorkowiec oraz pęcherzową, rzadziej występującą, gdzie dominuje zakażenie gronkowcem. W postaci klasycznej, na podłożu rumieniowym powstają drobne surowicze pęcherzyki, które jednak szybko pękają, a na skórze gromadzi się nadkażony wysięk, który zasychając, zostawia miodowe strupy. Najczęściej zajęte obszary to okolica jamy ustnej, nos i szyja. W postaci pęcherzowej, z drobnych pęcherzyków tworzą się większe pęcherze, zazwyczaj wypełnione treścią surowiczo-ropną, które po przerwaniu zostawiają sączącą się powierzchnię pokrytą strupem [27, 28]. W leczeniu zaleca się miejscowe preparaty antybiotykowe (mupirocyna, retapamulina lub kwas fusydowy), a przy bardzo nasilonych zmianach antybiotykoterapię doustną – cefalosporyny pierwszej generacji, amoksycylina z kwasem klawulanowym. W przypadku uczulenia na penicyliny zaleca się klindamycynę [29, 30]. Do rzadkich, ale ciężkich powikłań zalicza się kłębuszkowe zapalenie nerek powodowane nefrotoksycznymi szczepami paciorkowców. Niezwykle ważna jest profilaktyka – przestrzeganie zasad higieny, a przede wszystkim usuwania ognisk infekcji, które najczęściej lokalizują się w obrębie nosogoardzieli. W różnicowaniu bierze się pod uwagę opryszczkę, zliszajowacenie oraz grzybicę skóry gładkiej [30]. Świerzb Świerzb jest zakaźną chorobą skóry, przebiegającą z nasilonym świądem szczególnie w porze nocnej, wywołaną przez pasożyta z rodzaju roztoczy – świerzbowca ludzkiego. Norki i tunele drążone przez samice są patognomoniczne dla tej choroby. W typowych lokalizacjach na ciele zaobserwować można kręte, szare linie (uniesienia naskórka – warstwy rogowej) o długości kilku milimetrów. Na końcu takiego korytarza samica świerzbowca składa jaja, z których po 3.–4. dniach wykluwają się larwy. Zakażenie następuje drogą bezpośredniego kontaktu, rzadziej pośrednio. Często chorują wszyscy członkowie rodziny [31, 33]. Świąd jest objawem przewodnim. Ponieważ świerzbowiec wykazuje największą aktywność w nocy, wtedy też swędzenie skóry jest najbardziej dokuczliwe. Oprócz charakterystycznych linii na skórze, dodatkowo występują grudki, pęcherzyki oraz zmiany wynikające przede wszystkim z drapania zmian – przeczosy i nadżerki. Nor niekiedy nie stwierdza się, a zmiany wtórne do zakażenia (wyprysk, przeczosy) mogą utrudnić rozpoznanie [32]. Zmiany lokalizują się na bocznych powierzchniach palców, w przestrzeniach międzypalcowych, na zgięciowych powierzchniach nadgarstków i łokci, w fałdach skórnych, na pośladkach i stopach, a w przeciwieństwie do dorosłych mogą zajmować też twarz i skórę owłosioną głowy [33]. Czasami u dzieci spotyka się pęcherzową odmianę świerzbu. Charakteryzuje się ona występowaniem pęcherzy podobnych do tych spotykanych w pemfigoidzie. Zmiany przebiegają ze świądem i pojawiają się zazwyczaj w typowej lokalizacji. W diagnostyce różnicowej bierze się pod uwagę pęcherzową postać liszajca zakaźnego, pemfigoid pęcherzowy oraz pęcherze powstałe w wyniku tarcia mechanicznego [34]. Przy odrobinie szczęścia, w obrazie histopatologicznym zauważyć można w warstwie rogowej norę świerzbowca, nawet z osobnikiem w środku. Dodatkowo stwierdza się wewnątrz- i międzykomórkowy obrzęk żywych warstw naskórka, a w skórze właściwej, szczególnie poniżej zmiany widoczny jest naciek zapalny, również wokół naczyń [35]. Dobór preparatów leczniczych zależy od wieku pacjenta. Dla noworodków, niemowląt i młodszych dzieci przeznaczona jest permetryna, krotamiton lub kilkuprocentowa maść siarkowa. U starszych dzieci oraz dorosłych stosować można poza tym benzoesan benzylu, alletrynę, lindan oraz 10% maść siarkową [36]. Analiza przypadków klinicznych Przypadek 1. Dziesięcioletnia dziewczynka zgłosiła się do Ambulatorium Kliniki Dermatologii CSK MSWiA z powodu utrzymujących się od około dwóch miesięcy licznych drobnych grudek zlokalizowanych na kończynach dolnych o wielkości 2–3 mm. Zmiany miały charakter niezapalnych, twardych, półprzezroczystych grudek barwy masy perłowej z charakterystycznym zagłębieniem w części środkowej. Początkowo zastosowano leczenie miejscowe preparatem wodorotlenku potasu. Jednak po kilkurazowej aplikacji doszło do nadkażenia jednej ze zmian skórnych. Zastosowano miejscowo kwas fusydowy, po którym ustąpił stan zapalny. Zdj. 1. Nadkażenie po zastosowaniu wodorotlenku potasu z towarzyszącą obok zmianą o charakterze mięczaka zakaźnego Następnie podjęto decyzję o dalszym leczeniu metodą zabiegową – łyżeczkowaniem, uzyskując całkowite ustąpienie zmian. Przypadek 2. Dziewczynka lat 12 zgłosiła się z powodu kilkumiesięcznego wywiadu szarobrunatnych, hiperkeratotycznych grudek na kciuku ręki prawej. W wywiadzie początkowo była tylko jedna, okołopaznokciowa szorstka zmiana. Druga zmiana zlokalizowana obok pierwotnej prawdopodobnie powstała w wyniku samoprzeszczepienia się wirusa. Zalecono terapię miejscową preparatem złożonym z fluorouracylu i kwasu salicylowego. Jeżeli terapia preparatami do stosowania miejscowego nie jest skuteczna, można zastosować łyżeczkowanie lub zamrażanie płynnym azotem. Zdj. 2. Brodawki wirusowe – zmiany okołopaznokciowe W obu powyższych przypadkach przed zastosowaniem leczenia zabiegowego można zastosować miejscowe leczenie przeciwbólowe preparatem lidokainy z prylokainą na 30 minut przed zabiegiem. Przypadek 3. Czteroletni chłopiec dotychczas nieleczony zgłosił się z powodu rozsianych zmian grudkowych zlokalizowanych na stopach. Zmiany skórne utrzymywały się od około pół roku i towarzyszył im nasilony świąd skóry głównie w godzinach nocnych. Poza grudkami można zauważyć charakterystyczne nory świerzbowcowe. Dodatkowo wykonano badanie dermoskopowe, w którym stwierdzono obecność świerzbowca w norze. Zalecono zastosowanie preparatu permetryny. Lek w postaci kremu należy zastosować równomiernie na całe ciało poza głową i pozostawić go na około 10 godzin. Szczególną uwagę należy zwrócić na miejsca pomiędzy palcami rąk i stóp. Zdj. 3. Rozsiane grudki na stopie – zakażenie świerzbowcem Jednorazowe zastosowanie kremu zazwyczaj jest wystarczające, jednak gdy infekcja utrzymuje się, należy powtórzyć leczenie po 14 dniach. Trzeba pamiętać, że terapię przeprowadza się u wszystkich współmieszkańców. Dodatkowo należy poinformować pacjenta i jego rodzinę o konieczności utrzymania reżimu sanitarnego. Przypadek 4. Kolejny przypadek dotyczy czteroletniego chłopca, u którego zmiany skórne utrzymywały się od kilku dni i były zlokalizowane na twarzy, w okolicy jamy ustnej. Zmiany miały charakter pęcherzyków na podłożu rumieniowym. Pojedyncze pęcherzyki były większe, początkowo o treści surowiczej, a następnie ropnej. Po przerwaniu pokrywy pęcherzy utworzyły się lśniące strupy o miodowym kolorze. Na podstawie obrazu klinicznego rozpoznano pęcherzową odmianę liszajca zakaźnego. Z uwagi na obecność licznych zmian zalecono doustną antybiotykoterapię preparatem cefuroksymu oraz miejscowo mupirocynę z dobrym efektem. Zdj. 4. Nora świerzbowcowa z widocznym świerzbowcem w badaniu dermoskopowym Piśmiennictwo załączone do artykułu dostępne w redakcji.
Zwykle występują u dzieci, a u osób dorosłych ich obecność spowodowana jest najczęściej zakażeniem przenoszonym drogą płciową. Celem leczenia mięczaka zakaźnego jest usunięcie zmian. W Klinice Medycyny Estetycznej SCM Estetic w Krakowie leczenie mięczaka zakaźnego przeprowadza się za pośrednictwem:
Mięczak zakaźny (Molluscum contagiosum – MC) jest powszechnie występującym zakażeniem skóry i błon śluzowych. Czynnikiem etiologicznym jest wirus z rodziny Poxviridae. Najwięcej zachorowań obserwuje się u dzieci w wieku 3–10 lat. W populacji osób dorosłych MC jest zaliczany do chorób przenoszonych drogą płciową. Do metod terapeutycznych zaliczamy: usuwanie mechaniczne, łyżeczkowanie, krioterapię, laseroterapię, elektrokoagulację oraz leczenie miejscowe. Mięczak zakaźny jest powszechnie występującym zakażeniem skóry i błon śluzowych. Najwięcej zachorowań obserwuje się w populacji dzieci w wieku 3–10 lat. Do zakażeń najczęściej dochodzi w drodze kontaktów bezpośrednich. Możliwa jest również autoinokulacja. Wystąpienie schorzenia u osób dorosłych zalicza się do chorób przenoszonych drogą płciową. Rozsiana postać MC u dzieci współistnieje z atopowym zapaleniem skóry (AZS), natomiast stwierdzenie licznych ognisk MC u osób dorosłych wymaga diagnostyki w kierunku niedoborów odporności. POLECAMY Etiologia Wirus MC jest dużym wirusem z rodziny Poxviridae, o wymiarach 240 x 320 nm. Wirus charakteryzuje się wysokiego stopnia epidermotropizmem. Okres wylęgania wynosi ok. 2–7 tygodni. Opisano cztery główne podtypy MC: MCV-1, MCV-2, MCV-3, MCV-4. Podtyp MCV-1 odpowiada za zakażenia głównie u dzieci. Podtyp MCV-2 dotyczy osób z upośledzoną odpornością i osób aktywnych seksualnie. MCV-3 i MCV-4 występują bardzo rzadko [1]. Infekcja MC dotyczy głównie naskórka. Namnażanie się wirusa zachodzi w keratynocytach. W obrębie zakażonych keratynocytów obecne są ciałka mięczakowate, które stanowią cechę diagnostyczną [2]. Obraz kliniczny W przypadkach typowych widoczne są grudki, barwy cielistej lub bladoróżowej, średnicy 2–10 mm, z charakterystycznym zagłębieniem w centrum. Wykwity mogą mieć postać rozsianą lub układać się linijnie, sugerując objaw Koebnera. Zmiany mogą pojawić się na każdym obszarze skóry, jednak najczęściej obserwuje się występowanie ognisk MC w obrębie pachwin, dołów pachowych, szyi. U osób aktywnych seksualnie wykwity MC obecne są w obrębie okolic podbrzusza, ud i narządów płciowych. Zmiany mogą również obejmować błony śluzowe jamy ustnej, spojówek i narządów płciowych. Szczególny problem stanowią ogniska MC lokalizujące się w okolicy oczu. Niezwykle rzadko obserwuje się występowanie MC w obrębie dłoni i podeszew [3]. Z reguły zmianom nie towarzyszą dolegliwości subiektywne. W niektórych przypadkach, szczególnie u dzieci z AZS, obserwuje się występowanie świądu, dolegliwości bólowych. U osób z prawidłową odpornością wykwity MC mogą ustępować samoistnie w ciągu 6–9 miesięcy, bez pozostawienia blizny. Jednak należy poinformować pacjenta o możliwości nawrotów objawów. Przebieg choroby u osób z obniżoną odpornością jest zdecydowanie cięższy i przewlekły, gdyż zmiany mają charakter rozsiany, mogą osiągać duże rozmiary oraz mogą mieć charakter brodawkujący lub wrzodziejący. Rozpoznanie Obraz kliniczny MC jest bardzo charakterystyczny. W rzadkich przypadkach zachodzi konieczność pobrania wycinka do badania histologicznego lub wykonania badania bezpośredniego. Badanie mikroskopowe treści wyciśniętej z wykwitów z zastosowaniem barwienia metodą Wrighta, Giemzy lub Grama, wykazuje obecność ciałek mięczakowatych (molluscum bodies). Bezwzględną wartość diagnostyczną ma obraz histologiczny MC. Widoczny jest rozrost naskórka, w obrębie warstwy kolczystej, wnikający w podścielisko. Duże, różnokolorowe komórki naskórka, odpowiadają ciałkom mięczakowatym [4]. Diagnostyka różnicowa Zazwyczaj rozpoznanie choroby nie sprawia problemu. W niektórych przypadkach wykwity MC są mylone z brodawkami wirusowymi. Wykwity lokalizujące się na twarzy należy różnicować z przerośniętymi gruczołami łojowymi czy nawet z rakiem podstawnokomórkowym w przypadkach zmian pojedynczych. Zmiany rozsiane powinny być różnicowane z potówkami, torbielami gruczołów potowych czy z gruczolakami potowymi. Szczególne trudności sprawiają MC o dużych rozmiarach, spotykane u osób zakażonych HIV lub chorych na AIDS. Takie zmiany mogą być mylone z rogowiakiem kolczystokomórkowym lub z rakiem kolczystokomórkowym [5]. Leczenie Skuteczna jest każda metoda, która prowadzi do zniszczenia chorobowo zmienionych tkanek. Jak już wcześniej wspomniano, zmiany mogą ustąpić samoistnie w ciągu kilku miesięcy, jednak nie jest to regułą. Ze względu na dużą zakaźność, możliwość autoinokulacji, leczenie należy rozpocząć jak najwcześniej po rozpoznaniu choroby. Wybór metody leczenia powinien być dobrany indywidualnie, dostosowany do wieku pacjenta, lokalizacji zmian na skórze. Powszechnie stosowaną metodą terapeutyczną jest wyciskanie zawartości wykwitów MC. Takie postępowanie możliwe jest przy obecności pojedynczych zmian. Po zabiegu należy zastosować nalewkę jodową. W przypadku zmian rozsianych skutecznym sposobem leczenia jest łyżeczkowanie, po uprzednim znieczuleniu np. preparatem lidokainy i prilokainy. Wykonanie zabiegu u dzieci często łączy się z koniecznością znieczulenia ogólnego. Po zabiegu łyżeczkowania również zalecane jest użycie nalewki jodowej [5–6]. Skuteczną metodą leczenia MC jest również krioterapia. Takie leczenie jest zalecane szczególnie u osób z długim wywiadem MC oraz w sytuacji, gdy inne metody terapii nie przynoszą pożądanego efektu. Zabiegi krioterapii należy powtarzać co 7–14 dni [7]. Laseroterapia jest również skutecznym leczeniem MC. Szczególnie zaleca się tę metodę leczenia w przypadkach, gdy inne metody są nieskuteczne [8]. Zastosowanie powyższych metod wiąże się z wystąpieniem określonych działań niepożądanych, takich jak: krwawienie, rumień, dolegliwości bólowe, a także stres emocjonalny. U dzieci, ze względu na strach przed wystąpieniem dolegliwości bólowych, często nie ma możliwości wykonania zabiegu. W takiej sytuacji zaleca się zastosowanie substancji chemicznych, stosowanych miejscowo, które wywołują stan zapalny, takich jak wodorotlenek potasu, pochodne witaminy A, podofilotoksyna, azotan srebra, kwas mlekowy, kwas salicylowy, nadtlenek wodoru, kwas trójchlorooctowy, jodyna i kantarydyna [9]. Powyższe leczenie może być prowadzone w domu. Fot. 1. Mięczak zakaźny U dzieci od 2. można stosować preparaty w postaci płynu, zawierające 5% lub 10% wodorotlenek potasu. Substancja powoduje uszkodzenie wewnątrzkomórkowych otoczek lipidowo-kolagenowych wirusa. Lek stosuje się na ogniska MC 1–2 razy dziennie (w zależności od stężenia substancji czynnej), do momentu wystąpienia stanu zapalnego. Proces gojenia trwa zazwyczaj 4–6 tygodni. Ze względu na drażniący charakter preparatu zaleca się zabezpieczenie otaczającej, zdrowej skóry tłustym kremem lub maścią. Nie należy stosować leku na błony śluzowe, rany, zmiany z cechami nadkażenia. Szczególną ostrożność należy zachować przy stosowaniu preparatu w okolicach oczu. Nie zaleca się stosować wspomnianego preparatu pacjentom z rozpoznaniem AZS, w stanie zaostrzenia stanu dermatologicznego, jak również osobom ze skłonnością do tworzenia się keloidów i hipertroficznych blizn. Badania porównujące skuteczność wodorotlenku potasu i imikwimodu wykazały zdecydowanie szybsze działanie wodorotlenku potasu [10]. Do innych metod terapeutycznych MC zaliczamy stosowanie preparatów zawierających tretynoinę w stężeniu 0,025–0,05%. Zaleca się stosowanie leku dwukrotnie w ciągu dnia, przez okres 4–6 tygodni. Roztwór zawierający 0,5% podofilotoksynę powinien być stosowany 2 razy dziennie przez 3–5 dni. Skuteczne są równie... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań czasopisma "Forum Pediatrii Praktycznej" Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma Dodatkowe artykuły niepublikowane w formie papierowej ...i wiele więcej! Sprawdź Największa podatność na zakażenie występuje u dzieci i osoby z niedoborami odporności, często jednocześnie występuje atopowe zapalenie skóry. Najwięcej zachorowań odnotowuje się w grupach wiekowych dzieci do 5 lat i młodych dorosłych od 15 do 29 lat. Ocenia się, że w USA mięczak zakaźny stanowi około 1% rozpoznań
Mięczak zakaźny i inne choroby skóry U dzieci i dorosłych często spotykane są różne choroby skóry. Samo stwierdzenie krost i przebarwień na skórze może nie wystarczyć, jeśli chodzi o identyfikację choroby i ocenę powagi sytuacji. Read more Jak wygląda mięczak zakaźny? Mięczak zakaźny (Molluscum contagiosum) to choroba wywoływana przez wirus z grupy ospy (Poxivirus). Może być przenoszona drogą płciową, przez dotyk, lub przez wspólne korzystanie z przedmiotów codziennego użytku. Read more
Molluscum contagiosum u dziecka. Źródło: Harrison Internal Medicine, 2013 Leczenie mięczak zakaźny . Leczenie mięczaka zakaźnego powinno być prowadzone przez dermatologa, w przypadku osoby dorosłej lub przez pediatrę, w przypadku dziecka, ponieważ w wielu przypadkach nie jest konieczne leczenie.
Pytanie nadesłane do redakcji Gdy mój syn miał 3,5 roku, wybraliśmy się do lekarza dermatologa z zaczerwienieniem na łokciu (wygląd krosty). Lekarz stwierdził, iż jest to mięczak zakaźny i próbował mu go zamrozić. Mówił również, że zginie mu sam za jakiś czas. Do obecnej chwili nic się nie zmieniło (4,5 roku) pomimo zamrożenia i smarowania przepisanym preparatem. Odpowiedział dr med. Ernest Kuchar Klinika Pediatrii i Chorób Zakaźnych Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu Ryc. Mięczak zakaźny u dziecka (ze zbiorów własnych) - zwracają uwagę rozsiane, drobne wykwity z białawą treścią Jak rozumiem z opisu Państwa, synek ma zmianę skórną umiejscowioną na łokciu, która wygląda jak krosta. Lekarz dermatolog rozpoznał mięczaka zakaźnego, jednakże zalecane leczenie jest nieskuteczne. Moim zdaniem w grę wchodzą dwie możliwości. Albo jest to mięczak zakaźny, który może być oporny na leczenie, albo mamy do czynienia z innym problemem dermatologicznym. Co nie zgadza się z opisem mięczaka? Pojedyncza zmiana, która się nie rozsiewa oraz zaczerwienienie skóry, które nie jest typowe dla mięczaka zakaźnego. Rzecz jasna nie widziałem zmiany, zatem opieram się wyłącznie na Państwa opisie. Proponuję udać się do lekarza rodzinnego, który może sam Państwu poradzi, na pewno widział już wiele zmian skórnych u dzieci, ewentualnie pokieruje synka do dermatologa specjalizującego się w dermatologii dziecięcej.
Mięczak zakaźny. Mięczak zakaźny ( molluscum contagiosum) wywołany jest wirusem z grupy ospy , jest to schorzenie powszechne i bardzo zakaźne. Dotyczy głównie dzieci , przenosi się drogą kontaktową, objawy dotyczą wyłącznie skóry. Okres wylęgania wynosi średnio 2-7 tygodni, czasami może trwać jednak nawet parę miesięcy.

Widok (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 14:06 Dziewczyny poradźcie mały ma mięczaka zakaźnego - 5 czerwonych kropek, dermatolog powiedziała, ze smarować spirytusem salicylowym, bo jest za mały na inne preparaty. Ponadto nie ma przeciwskazań do spotkań z innymi dziecmi bo nie jest łatwo się tym zarazic, muszą byc rozdrapane te krostki, zeby doszło do zarażenia. chciałabym skonsultowac to jeszcze z jakims dermatologiem, kogo polecacie. Macie doświadczenia z ta chorobą? Jak wyglądało leczenie? 0 0 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 14:12 Mój synek zmaga się z mięczakiem zakaźnym od i już mi ręce opadają bo jak się krostki zaleczą to te same! się odnawiają :/ mały dostawał dwa syropy i dwie maście na zmianę, niby daje efekt kuracja ale są nawroty. 2 0 ~Andzia (2 lata temu) 27 kwietnia 2020 o 00:06 Mojej córce wyleczylam Mięczaka zakaźnego w dwa tygodnie robiąc jej codziennie kąpiele w soli do kąpieli z mikroelementami. Przez przypadek jak byliśmy nad morzem zobaczylismy jak chrostki lagodnieja po kąpieli w slonej morskiej wodzie i zaczęliśmy jej robić kąpiele z solą odeszły bardzo szybko A była z nami ta choroba już 8 mc. 0 0 ~Magdalena (1 rok temu) 26 sierpnia 2020 o 21:36 Witam przeczytalam Pani wpis i bardzo mnie zaciekawil. Moja corka ma te okropne kuleczki juz od ponad roku. Miaeszkamy na stale w Holandii i tutaj lekarze twierdza ze trzeba czekac az samo zniknie. Moim zdaniem czekamy za dlugo. Bardzo prosze mi powiedziec jakie dolkadnie sole Pani kupila?? Bardzo zalezy mi na odpowiedzi pozdrawiam i z gory dziekuje Magdalena 0 2 ~anonim (1 rok temu) 3 marca 2021 o 07:26 Jaka to sól konkretnie? 0 0 ~anonim (1 rok temu) 14 maja 2021 o 22:52 Jaka to sól gdzie mogę kupivc 0 0 ~anonim (1 rok temu) 6 lipca 2021 o 14:07 Mój syn, od 5 tygodni zmagamy się z tym . Smarujemy tym płynem sulphadermol, ale poszukalam tej soli z mikroelementami i kupiłam Boheńska lecznica sól jodowo bromowa. Dopiero 2 kąpiel, więc trudno powiedzieć. 0 0 ~Mama (9 miesięcy temu) 24 października 2021 o 16:41 Witaj, ja zmagałam się z mięczakiem zakaźnym u mojego dziecka kilka lat, próbowałam wszystkiego, wizyty u dermatologa..aż tu pani doktor przepisała Isporinosine -( zastępcze , Neosine Groprinosine nie zadziałało)na receptę wyłącznie, w ciągu tygodnia bez smarowania się wciągnęły, zniknęły..plus smarowanie miejsc pudrodermem ..Jestem szczęśliwa , bądź i Ty jak efekty 0 0 ~Szery (3 miesiące temu) 10 kwietnia 2022 o 00:28 nam lekarz wypisal recepte na molusk. smaruje sie zmany raz dziennie. średnio przyjemne. za to pomaga 0 0 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 14:13 nasz Młody miał jakieś pół roku jak załapał mięczaka i: - pediatra nam powiedziała że jest to przeciwskazanie do szczepień bo oslabiony organizm - trafilismy pod opiekę szefowej dermatologi w redłowie i mieliśmy dwie/trzy sesje wymrażania - wymrażanie (nie boli, mozna też znieczulić te miejsca maścią) nie dało rezultatów i później leczyliśmy się na własną rękę - kupiliśmy preparta sulfadermol (na receptę) i to załatwiło sprawę - mięczak jest zakaźny jak sama nazwa mówi i trzeba zawsze dokadnie myć ręce po dotykaniu zakażonych miejsc aby nie roznieść tego dalej - jeśli chodzi o zabawę z dziećmi to my mielismy to na klatce piersiowej i nózkach więc inne dzieci nie miały kontaktu bezpośrednio z mięczkiem, ale jakby dziecko miało na raczkach to do zabawy zakładałabym plasterki (mięczaka bardzo łatwo rozdrapać, a stadia zaawansowane same pękają) - dermatolog odradzała nam wizyty na publicznych basenach (bo raz że możemy zarazić, a dwa jest to miejsce gdzie najszybciej zlapać mięczaka - u nas właśnie po basenie wyszedł) - na zachodzie wogóle nie leczy się tego tylko czeka aż sam ustąpi (może to trwać nawet do roku). - u nas po sulfadermolu nic dalej nie wyskoczyło - ponad pół roku trwała z tym walka a z tego co czytałam to naprawde krótko 0 2 ~zulusa (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 14:22 sorha, mój syn właśnie dostał mięczaka po wizycie w aqua parku :/ pediatra nasza mówiła, że nie jest za metodą wymrażania itp. dlatego stosujemy maści i syropy ale może pójdę do niej po receptę na ten sulfadermol może to w końcu pomoże. 0 0 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 15:46 mo my wymrażania tez nie polecamy bo po zniknieciu jednych byly kolejne ... moze jak wiecej zabiegow to to daje jakis efekt ?? za to sulfadermol u nas sie sprawdził - jak juz pecherzyk byl czerwony i nie smarowalam sulfadermolem to spirytusem smarowalismy aby wysuszyc (jodyna jest nie polecana maluchom). pierwsza butelke sulfadermolu kupilismy bez recepty (w weekend mąz wyprosil w aptece) - kolejna juz u dermatologa poprosilam o recepte. 1 1 ~Balbinka27 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 15:52 Mój mały złapał od taty, jak miał Na szczęście u nas pojawia się jedna krostka na kilka miesięcy. Leczymy się sulfadermolem, zaliczyliśmy dwóch dermatologów, polecam zwłaszcza przyjmuje w Derm-al w Sopocie, jest także alergologiem, zajmuje się głównie dziećmi. Każdy z lekarzy był zdania żeby nie działać agresywnie, bo może przynieść więcej szkody niż pożytku. 0 0 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 17:56 wpisuję sulfaderm w google ale nie mogę nic konkretnego znaleźć co to jest? 0 0 ~Balbinka27 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 18:22 na opakowaniu mam dokładnie solphadermol, to taki płyn z patyczkiem w formie aplikatora 0 0 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 18:42 Balbinka27, ten solphadermol przypisał Wam dermatolog czy pediatra? My jak na razie byliśmy tylko u pediatry. 0 1 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 18:47 Widzę że solphadermol można kupić bez recepty tylko nie mogę go zastosować u synka bo nie ma jeszcze 2 lat :/ szkoda. 1 0 ~mrówkaa (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 19:04 Dziękuje za odzew dziewczyny, no właśnie podobno dla malutkich dzieci nie ma żadnych środków :/ Jak macie jakiegoś dobrego dermatologa to piszcie każdy namiar się przyda. A czy wiecie w jaki dokładnie sposób można się tym zarazic? 0 0 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 19:55 Na moje pytanie skąd się to wzięło, skąd się zaraził to powiedziała, że z powietrza :/ ale wyczytałam że często na basenie można się zarazić a synek po aqua parku złapał to Namiary na dermatologa też by się nam przydały. 0 0 ~mamasynka (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 20:02 No właśnie ciekawe jest jak to jest z tym zarażaniem bo podobno do przedszkola dziecko może chodzic.. hmm 0 1 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 20:11 my stosowaliśmy jak miał niecaly rok i dermatolog nie miała nic przeciwko abyśmy używali - powiedziała nam ze lepiej uzyc niz zeby wiecej się pojawiło Zarazic można się przez dotykanie zmian skórnych (bezpośrednio, uzywanie tego samego recznika itp.) - czesto rodzice zarażają się od dzieci 1 0 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 21:18 O a mi powiedziano, ze dorosły od dziecka raczej się nie zaraża. No własnie a my nic nie dostaliśmy dlatego chce jeszcze to skonsultowac z inna dermatolog. A Czy wasze maluchy miały przy tym jakieś inne objawy, gorączka, osłabienie itp? 0 0 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 21:25 z całego serca polecam dr Kisielewską w przychodni na chrobrego w sopocie, mi i mojemu Małemu pomagała i zawsze byłam bardzo zadowolona:) nr tel: 58 5552648 można się zapisać i czeka sie ok 3-4 tygodni, ale jak sie zapłaci 60 zł to można przyjśc w godz przyjęc i zapłacić, to wpisują w kolejkę.. w pon i czw przyjmuje popołudniami ( chyba 12 -17) a w pozostałe dni od rana, zadzwon to sie dowiesz szczegółów:) nie wiedziałam, że istnieje takie świństwo..ehh, te choróbska:( 0 0 ~niezalogowana Sorha (9 lat temu) 1 września 2012 o 09:38 żadnych innych objawów niż na skórze nie mieliśmy, a mąż zaraził się od synka (i też uzywał solphadermolu) 0 0 (9 lat temu) 1 września 2012 o 09:55 My odpukać, jak do tej pory nie zaraziliśmy się od synka pomimo całowania go nawet po rozdrapanych krostach w ferworze uczuć :) Synek poza tymi krostkami nie ma innych dolegliwości oprócz wieczornego swędzenia. 0 0 (9 lat temu) 1 września 2012 o 20:18 A wasze maluchy duzo mają tych krost?, czytałam, ze może nawet by ich kilkadziesiąt lub więcej :/ 0 0 (9 lat temu) 1 września 2012 o 21:09 Dziś akurat liczyłam te krosty i tak wiec :) po dwie na każdej nóżce koło kostek, po jednej na każdej rączce koło nadgarstka, na łopatce dwie, na policzku dwie, na czole cztery, w sumie 14 krostek, które cały czas (te same!) się odnawiają. Nie doliczam 4 krostek które są mikroskopijne mniej lub bardziej widoczne, czasem są one na brzuszku. 0 0 ~niezalogowana Sorha (9 lat temu) 2 września 2012 o 09:58 u nas liczba krostek nie przekroczyła 10 - mial na nózkach, pleckach i klatce piersiowej. 0 0 ~Marta J. (9 lat temu) 2 września 2012 o 23:04 Jak Julka by miała na nóżkach, to bym sie nawet nie przejęła zbyt mocno...ale ma na buzi przy ustach...koło 20 krostek i to sporych i juz na polik zaczynają wchodzić i na szyjce już są......dostała maść Aldara i Hascovir.....ten sulfa..coś za mocny na buźkę, bo odbarwia skórę :-( 0 1 (9 lat temu) 3 września 2012 o 19:12 oj Marta to Twoja Julka ma ich bardzo dużo w jakim czasie jej się pojawiały? Te leki to są podawane miejscowo na wykwint, tak nie szczypią? 0 0 ~Marta J. (9 lat temu) 3 września 2012 o 21:00 Najpierw miała 1 a potem to już z dnia na dzień więcej. Te maści nie szczypią, tylko, że są strasznie drogie- przynajmniej Aldara i niestety nie pomaga :-( 0 1 ~anka72 (9 lat temu) 20 września 2012 o 20:00 Moja mama poleca dr Izabele Żelazny, ma gabinet w Gdyni. Znaleźlismy kontakt przez internet ze strony . leczenie przebiegalo sprawnie, pani dr dobrala skuteczne metody leczenia, jest bardzo profesjonalna, wie co robi. Mama nie stresuje sie wizyta u niej, a przewaznie boi sie lekarzy. 0 2 (9 lat temu) 30 września 2012 o 20:42 moja córka miała to na plecach pod pieluchą na wysokości nerek na środku pediatra powiedziała, że nic się z tym nie robi, samo zniknie, ale mam dokładnie myć ręce po każdym przewijaniu, dotykaniu, codziennie zmieniać ręcznik i piżamkę i dość szybko zniknęło, nawet nie pamiętam ile to miała... może tydzień, może dwa 0 2 ~bisia (3 lata temu) 19 marca 2019 o 20:40 Na mięczaka polecam smarowanie mascią cynkowa. Uwierzcie że działa. U mojego 4-letniego synka znikły wszystkie. Przez około miesiąc dwa razy dziennie. Wyczytałam na forum i postanowiłam spróbować. Bezbolesne i skuteczne. 1 1 ~Ania (3 lata temu) 24 maja 2019 o 13:00 Znalazłam sposób na leczenie mięczaka zakażnego! Mój 2,5 letni synek miał mieczaka zakażnego na rękach i brzuszku. Na pierwszej wizycie u dermatologa usłyszałam :współczuję i życze cierpliwości. Opisze Wam moją drogę z tym cholerstwem: Solphadermol 5%, płyn, 2ml u tak małego dziecka smarowanie nie odniosło sukcesu( 36 zł) Gęcjana- cieżko przy tak małym dziecku; Przecieranie jodyną- popażyłam synka i nabawił się traumy na jakiekolwiek smarowanie a krosty nic się nie zmniejszyły Nanmanganian potasu- kompiele w wanience z dokładnie rozpuszczonymi kryształkami( kiedyś nie uważnie wymieszałam i 2 kryształki wczepiły się skórę małego) nie polecam bo to nic ne dało Kolejne wizyty u dermatologów prywatnie i wszedzie słyszała :nie ma na to sposobu, prosze spróbowac łyżeczkowanie. To jednak odbywa się bez znieczulenia ogólego i przy tak małym dziecku wygląda to tak że kilka osób trzyma dziecko a lekarz łyżeczkuje-kolejna trauma- w ogóle nie brała tej metody pod uwagę Prywatnie na znieczulenie ogólne nie zgodziłam się bo to jest zbyt obciążające dla tak młodego organizmu. Zaczęłam panikować, płakać w nocy z bezsilności, czytałam wszelkie fora i tu kolejne testy: -płyn z żyworodka-smarowałam 3 tyg i bez zmian jedynie zagoiły się podraznienia po jodynie; -ocet jabłkowy i naklejanie plasterków- płacz synka i bez rezultatu. Postanowiłam odpuścić i nie robic nic na siłe. Minęły 3 tyg, uspokoiłam siebie i nie chował brzuszka i rączek w ubranka,wiecej się uśmiechał. Wtedy postanowiłam spróbować jeszcze raz. Co noc pensetą chywtałam dużą krostę i wyciągałam krostki z białą mazią, pałeczką z jodyną przetarłam rankę i kleiłam wycinany plasterek z wyciętym wacikiem by krew nie zarażała zdrowych każdej nocy przez 3 tyg . Jak udało mi się zrobić 2-3 w jedn ą noc to śiętowałam ten fakt. Kiedy mały juz czuwał bardziej i już zaczynał płakać jak go ruszałam dałam spokój, pozbyłam się 3/4 krostek a miał ich ok 60. Znowu dużo czytałam i wydedukowała ze skoro mięczak zakażny jest chorobą wirusową to trzeba go potraktowc maścią na wirusowe dolegliwosci. Zadzwoniłam do brata mieszkającego w Niemczech i poprosiłam żeby przywiózł mi skuteczną maszść na opryszczkę. Kupił mi Aciclovir tylko od Ratiopharm- krem na opryszczkę (2 g) za 5 euro. Smarowała małego na krostkach lekko wcierając maśc w każdą z nich i po 4 dnach małe wysuszyły się a duże potrzebowały 10 dni. Kiedy skończyła i się maść sprawdziłam jej skład i w polsce kupiłam Zovirax intensiw - tym dobiłam krostki. Mały jest zdrowy, minął miesiąc i nie żadnej nowej krostki. Zovirax ma w domu jak tylko widze coś niepokojącego zaraz smaruje i na drugi dzien nic nie ma. Poszukałam na necie i ta masc z niemiec można kupić w aptece internetowej za 37 zł z przesyłką. Myśle że 2 maści wystarczą by pozbyć się zaawansowanego mięczaka zakażnego. Mamusie, diagnoza jest straszna nikt z lekarzy nie da ci nadzieji , ale ja wiem, można wyleczyć mięczaka zakażnego, wystarczy spokój cierpliwośc i maść za 20 zł. Borykałam sie z nim 7 miesięcy bo nikt nie ma wiedzy o sposobie leczenia wydałam prawie 400 zł na leki i 300złna wizyty prywatne, a wystarczyła maść Aciclovir tylko od Ratiopharm i Zowirax intensive i zaledwie miesiąc smarowania każdej krostki, myśle że pinsetą też sporo zdziałam choć pamiętajcie że ważne jest odkażenie dezynfekcja sprzetu w spirytusie. Mam nadzieję że pomogę wszystkim kto słyszał o mięczaku zakażnym. Ania, mama małego Marcela:) 1 2 ~anonim (2 lata temu) 12 sierpnia 2019 o 11:43 Dzięki za info, dałaś mi wiarę że może się udać 0 0 ~Mama (2 lata temu) 12 sierpnia 2019 o 16:37 U nas pomogło przebicie igłą krostki i wyciśnięcie zawartości, następnie smarowalismy jodyną i nie wracały, a też mieliśmy sporo i to na twarzy w okolicach oczu 0 1 ~Zz (2 lata temu) 3 września 2019 o 17:20 Zaklejalas plasterkiem po wycisnieciu? 0 0 ~Paula lodz (2 lata temu) 22 września 2019 o 22:50 Córka zaraził się na basenie mając ok 7mc. Obecnie ma 5lat. Do Lekarze nic nie mogą dać bo brak leku. Stosowalosmy solphadermol i molutreks. Zero poprawy. W wyniku innych dolegliwości sprawdzali sumy poziom Wit D. Niestety niedobór, dawka zwiększona do 2000j/dziennie. Organizm się uodpornil trochę krosty znikają. Do tego jaskolcze ziele, maść ichtiolowa i jodyna na zmianę. Jak się da to wycisnąć i zasmakować jodyna. Leczylismy też mascia na opryszczka też malalo. Od dmatologa płyn robiony, na oko neomecyna maść bez recepty. 0 0 ~ozel (2 lata temu) 11 grudnia 2019 o 17:38 vit D3 powinno się podawać w dawce 1000 jm/kg wagi ciała, ale leku nie suplementu diety 0 0 ~Iza (2 lata temu) 2 lutego 2020 o 14:35 Witam serdecznie mam 13 miesięczna córkę, która ma pojedyncze krostki mięczaka. Za tydzień mamy szczepienie. Zastanawiam się co mam robić. Mieszkamy w Holandii, tutaj lekarze nie widzą w tym przeciwskazania do szczepienia. Co na to lekarze w Pani przypadku? Pozwolili szczepić dziecko? 0 0 ~Ewa (2 lata temu) 30 grudnia 2019 o 08:48 Ania mam 2 córki chore na mięczaka, jedna zaraziła się od drugiej, oczywiście jak u wszystkich - winien basen... Twój wpis bardzo nam z mężem pomógł bo już kompletnie nie wiedzieliśmy co robić, kupa kasy na lekarzy etc. Stosujemy się do twoich zaleceń i czekamy na efekty :) Dziękujemy! 0 0 ~Renia (2 lata temu) 22 stycznia 2020 o 08:45 Witam czy udało się pani zwalczyć mięczaka u córeczek? 0 0 ~Magda (2 lata temu) 23 stycznia 2020 o 21:39 Witam, moja córka (5lat) miała mięczaka zakaźnego i jedynie mrożenie ciekłym azotem poszczególnych krostek w okolicy oczu i nosa pomogło. Dermatolog patyczkiem takim do uszu mroziła co wizytę 2 lub 3 krostki. Wizyt było chyba z 6 i na niektórych mroziła te same krostki. Córka siedziała na moich kolanach a lekarz delikatnie przykładał patyczek na krostkę. Córka odczuwała tylko zimno, nic ją nie bolał i nie ma żadnych blizn. Dodatkowo zażywała colostrum i esberitox na zmianę oraz używałam maści nagietkowej. Nic innego nie działało, a wyczytała chyba wszystko na internecie. Najważniejsze - należy zbudować dobrą odporność u dziecka, aby organizm sam walczył. Życzę zdrowia wszystkim. 1 1 ~Ada (1 rok temu) 21 sierpnia 2020 o 22:44 I jak pomogło? 0 0 ~Monika (1 rok temu) 27 marca 2021 o 23:36 Witam, czy Państwo poradzili sobie z mieczakiem u corek? Czy Zofirax Intensive faktycznie pomogl? Chcialam zaczerpnąć porady, zanim zastosuje u córki. Pozdrawiam 0 0 ~zosia89 (5 miesięcy temu) 18 lutego 2022 o 18:32 0 0 ~Dagmara (1 rok temu) 23 grudnia 2020 o 19:43 Możesz również przetestować preparat Mollusan Med. Lek jest wydawany bez recepty i bardzo dobrze radzi sobie z mięczakiem zakaźnym. U mojego syna wszystkie zmiany zniknęły po kilku tygodniach i nie pozostawiły po sobie żadnych śladów. Lek zamówiłam w przystępnej cenie z 0 0 do góry

Pojawiają się rumieniowe plamki czy grudki, które czasami zlewają się w większe zmiany. Swoim ułożeniem przypominają koronkę lub siateczkę. Charakterystyczne jest to, że nigdy nie rozwijają się na stopach i dłoniach. Wysypka znika najczęściej po ok. 7 dniach, ale u niektórych osób może nawracać nawet do 3 tygodni. Pytanie nadesłane do redakcji U 5-letniego syna stwierdzono mięczaka zakaźnego. Wcześniej syn przechodził ospę. Przepisany Molutrex spowodował tylko gwałtowne rozprzestrzenienie krost, bo dziecko drapało się do krwi (zwłaszcza, że ma AZS). Czy można to leczyć u wirusologa, bo przecież przy ospie też stosuje się leki przeciwwirusowe. Może są jakieś maści przeciwwirusowe i łagodzące świąd. Molutrex działa korozyjnie, piecze, dziecko się drapie i w efekcie następuje krwawienie z krost i strupów, co powoduje rozprzestrzenianie wirusa. Odpowiedział dr n. med. Ernest Kuchar Klinika Pediatrii i Chorób Zakaźnych Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu Mięczak zakaźny jest dość częstą, łagodną chorobą zakaźną skóry wywoływaną przez zakażenie wirusem z grupy ospy (Poxvirus). Choroba objawia się zmianami na skórze o charakterze twardych, woskowobiałych guzków średnicy 2?6 mm z białawą półpłynną zawartością (ryc.). Leczenie mięczaka zakaźnego jest objawowe i polega na łyżeczkowaniu, krioterapii (wymrażaniu) albo mechanicznym wyciskaniu treści guzków. Czasem stosuje się miejscowo nalewkę jodową, przyżeganie azotanem srebra, wodorotlenek potasu (to właśnie jest Molutrex) lub podofilinę. Mięczak zakaźny zwykle ustępuje samoistnie bez leczenia. Ryc. Typowe wykwity mięczaka zakaźnego w dużym powiększeniu. Zwracają uwagę pępkowate zagłębienia na środkach zmian. Źródło: Wikipedia Zastosowany u Pani synka środek jest 5% roztworem wodorotlenku potasu. Nie jest to lek przeciwwirusowy, tylko miejscowo żrący. Wytwórca preparatu wymienia jako jego możliwe działania niepożądane pieczenie i palenie skóry. Po zastosowaniu preparatu może także wystąpić przebarwienie lub odbarwienie skóry w miejscu leczenia. Wytwórca ostrzega także przed stosowaniem preparatu u osób cierpiących na atopowe zapalenie skóry w fazie ostrej. Doradzam natychmiastowe zaprzestanie stosowania leku Molutrex i skontaktowanie się z lekarzem leczącym lub innym dermatologiem. Wirusolodzy zajmują sie badaniami nad wirusami i zwykle nie przyjmują pacjentów. Mięczak zakaźny - objawy choroby. Wirus ten objawia się twardą, gładką grudką w kolorze skóry lub nieco jaśniejszą. W pierwszej fazie ma zazwyczaj 1 mm, wyrasta do 5 mm, a u osób z obniżoną odpornością nawet do 1-2 cm, wówczas mamy do czynienia z tzw. mięczakiem olbrzymim. Po naciśnięciu lub nakłuciu wydobywa się z niego Mięczak zakaźny u dzieci – jest to wirusowe zakażenie skóry i błon śluzowych. Stanowi około 10% chorób skóry u dzieci w grupie wiekowej do 10 Choroba dotyczy przede wszystkim dzieci w wieku od 1 do 14 największa zachorowalność przypada na wiek pomiędzy 1 a 4 rokiem życia. Choroba z jednakową częstością pojawia się u obu płci. Ryzyko zachorowania zwiększa się wraz z używaniem wspólnych gąbek do mycia, ręczników, korzystaniem z basenów z osobami zakażonymi. Kolejnym czynnikiem, który zwiększa ryzyko zachorowania na mięczaka jest atopowe zapalenie skóry. Atopowe zapalenie skóry jest także czynnikiem zwiększającym pojawienie się rozsianej postaci choroby. Do zakażenia dochodzi przez kontakt bezpośredni i pośredni (zabawki , odzież, ręczniki, gąbki, basen), samoprzeniesienie zmian. Zakażenia wśród członków rodziny są częste (głownie wśród rodzeństwa). Okres wylęgania mięczaka wynosi od 2-8 tygodni, ale może trwać także wiele miesięcy. U dzieci i osób o prawidłowej odporności immunologicznej przebieg zmian jest często samoograniczający się .U osób o zmniejszonej odporności przebieg choroby jest zazwyczaj cięższy, z większymi i trudno poddającymi się leczeniu wykwitami. Zmiany widoczne na skórze to małe kilkumilimetrowe grudki lub guzki barwy skóry, perłowe z pępkowatym wgłębieniem w części środkowej. Zmiany są pojedyncze lub mnogie i mogą zajmować każdą okolicę ciała, bardzo rzadko występują na dłoniach i podeszwach. Mogą zajmować także błony śluzowe jamy ustnej, języka, warg. Rozpoznanie mięczaka następuje najczęściej na podstawie obrazu klinicznego. Pomocna bywa dermatoskopia zmian, badanie cytologiczne i pobranie biopsji do badania histopatologicznego. Mięczak zakaźny u dzieci może przypominać prosaki, brodawki, kępki żółte ,potówki, znamię naskórkowe lub guzy przydatków skóry, a na powiece zmiany należy je zróżnicować z gradówką lub jęczmieniem. Mięczak zakaźny u dzieci – leczenie Leczenie mięczaka jest tematem kontrowersyjnym. Wielu autorów publikacji opierając się na badaniach uważa ,ze u osób bez zaburzeń immunologicznych przebieg mięczaka zakaźnego jest samoograniczający się a choroba ustępuje w ciągu kilku miesięcy. Z drugiej strony przewlekły przebieg zakażenia mięczakiem może mieć wpływ na jakość życia dzieci zarażonych i ich rodzin. Unikanie zabaw i zajęć w grupie rówieśników, unikanie basenu do czasu aż zmiany ustąpią może prowadzić do gorszego samopoczucia małych pacjentów i ich jakości życia. W związku z tym w rodzinach wielodzietnych, w przypadku zmian przewlekłych, rozległych, ze stanem zapalnym lub nadkażeniem zmian należy leczyć mięczaka zakaźnego. Wybór metody zależy od liczby i lokalizacji zmian, wieku dziecka, stanu immunologicznego pacjenta, a także preferencji rodziców. Obecnie w leczeniu mięczaka najczęściej stosuje się łyżeczkowanie, kriochirurgię, laseroterapię i leczenie miejscowe (wodorotlenek potasu, pochodne Vit A, kwas mlekowy, kwas salicylowy, jodyna). Efektem leczenia mogą być drobne zanikowe blizenki, przebarwienia lub odbarwienia skóry. Rejestracja Dermatolog Katowice Dr n. med. Aleksandra Szczepanek-Grettka – Zapraszamy.
Iwa Dziedzic. Rumień zakaźny a kwarantanna dzieci – odpowiada Lek. Małgorzata Horbaczewska. Rumień zakaźny w przedszkolu – odpowiada Dr n. med. Jolanta Uchman. Rumień zakaźny u dziecka – odpowiada Lek. Paweł Baljon. Rumień zakaźny u 8-latka – odpowiada Magdalena Mroczek. Rumień zakaźny a ciąża – odpowiada Aleksander
Mięczak zakaźny to wirusowa choroba skórna rozpowszechniona u dzieci, które najczęściej nie skończyły jeszcze pięciu lat. Potrafi wystąpić już u niemowląt, ale również u dzieci starszych, młodzieży i dorosłych do około 30 roku życia. Jest to infekcja skórna, która nie wymaga, ale potrzebuje leczenia, ponieważ mięczak zakaźny na ciele wygląda nieestetycznie i łatwo może się rozprzestrzeniać. Z tych powodów warto zastosować leczenie mięczaka zakaźnego, tym bardziej, że istnieją na to skuteczne sposoby. Metodę leczenia najlepiej dobrać do wieku pacjenta. Leczenie mięczaka zakaźnego u dzieci Leczenie mięczaka zakaźnego u dzieci może przysporzyć znacznie więcej problemów niż w przypadku osób dorosłych. Mali pacjenci nie zawsze rozumieją, że zmian chorobowych nie należy drapać, wyciskać czy też dotykać. Dzieciom trudno jest zrezygnować z pożyczania swoich rzeczy czy codziennie używanych przedmiotów swojemu rodzeństwu, a to krótka droga do rozprzestrzenienia zakażenia. Większość dostępnych obecnie metod leczenia mięczaka zakaźnego może być zastosowana także w przypadku młodszych pacjentów. Zwykle rodzice jednak nie chcą, aby delikatna skóra ich dziecka poddana była tak inwazyjnym i bolesnym zabiegom, jak np. łyżeczkowanie czy ablacja laserowa. Każda z tych metod związana jest z potencjalnym bólem oraz nieprzyjemnymi doznaniami podczas leczenia. Rzadko który pacjent do 5 roku życia z chęcią przystaje na taką kurację a powrót na ponowną wizytę staje się praktycznie niemożliwy. Niestety na jednej wizycie bardzo rzadko udaje się usunąć wszystkie zmiany chorobowe. Często koniecznych jest kilka wizyt aby skutecznie pozbyć się zmian skórnych. W leczeniu mięczaka u dzieci potrzebna jest skuteczna, lecz łagodna metoda działania, którą możemy Państwu polecić. Mollusan® MED to preparat medyczny, który w swoim składzie posiada naturalne składniki pochodzenia roślinnego. Wesprze on leczenie mięczaka zakaźnego i przyczyni się do szybszego ustąpienia objawów mięczaka. Mięczak zakaźny u dorosłych Leczenie mięczaka zakaźnego u dorosłych może wyglądać w różny sposób. Może to być: krioterapia z użyciem ciekłego azotu, wyłyżeczkowanie zmiany, elektrokoagulacja, terapia fotodynamiczna, ablacja laserowa, terapia wodorotlenkiem potasu, leczenie podofilotoksyną, stosowanie leków chemicznych. Każda z tych metod wiąże się z potencjalnym bólem, pieczeniem oraz nieprzyjemnymi doznaniami podczas zabiegu. Rozwiązaniem mogą wydawać się środki takie jak różnego rodzaju maści lub inne zasadowe substancje chemiczne. Działają one jednak miejscowo, są nakładane zarówno na część zdrową, jak i chorą naskórka i mogą wywoływać pieczenie lub swędzenie, a także pozostawiać blizny. Mięczak rzadko atakuje osoby powyżej 30 roku życia, ale to się może zdarzyć. Pojawia się głównie u osób z obniżoną odpornością, u pacjentów z atopowym zapaleniem skóry a także u zakażonych wirusem HIV. Dorosłemu łatwiej jest zadbać o siebie i innych w czasie zmagania z chorobą. Mięczak zakaźny, jak każdy inny problem skórny, znacząco jednak utrudnia życie. Warto więc podjąć leczenie, aby chociażby pozbyć się brzydko wyglądających guzków na ciele. Leczenie mięczaka zakaźnego trwa zazwyczaj kilka tygodni, ale może również przedłużyć się do kilkunastu miesięcy. Przyczyną wydłużenia się tego okresu jest zazwyczaj przenoszenie się wykwitów z miejsca na miejsce, na przykład na skutek drapania. Czy dorosły może się zarazić mięczakiem od dziecka? Tak, mięczak zakaźny u dorosłych może pojawić się na wskutek zarażenia się od dziecka. Zarazić można się poprzez kontakt fizyczny z chorym dzieckiem lub kontakt z jego rzeczami osobistymi, a w szczególności przyborami toaletowymi. W celu uniknięcia zakażenia najlepiej nie współdzielić ręczników, pościeli, gąbek kąpielowych oraz wanien z osobą chorą na mięczaka zakaźnego. Osoby dorosłe powinny zadbać o to, aby zarażone dziecko każdego dnia miało zmieniany ręcznik oraz piżamę. Mollusan® MED Wyrób medyczny w płynie wspierający leczenie mięczaka zakaźnego szybkie działanie zmiany znikają zazwyczaj po 3-4 tygodniach systematycznego stosowania wysoka skuteczność zmniejsza nasilenie zmian skórnych u dzieci i dorosłych systematyczna kuracja krople płynu należy nakładać na wykwity 2-3 razy dziennie brak śladów i blizn terapia jest bezbolesna, a skóra wraca do pierwotnego stanu naturalny skład preparat bazuje na naturalnych składnikach Leczenie mięczaka zakaźnego. W leczeniu mięczaka zakaźnego stosuje się zarówno metody farmakologiczne, jak i zabiegowe. Lekami stosowanymi w terapii mięczaka zakaźnego są: podofilotoksyna w kremie, roztwór wodorotlenku potasu, imikwimod w kremie, tretynoina. Niestety leczenie farmakologiczne nie zawsze jest w pełni skuteczne. Mięczak zakaźny w pytaniach i odpowiedziach Co to jest mięczak zakaźny? Mięczak zakaźny jest infekcją skórną wywoływaną przez wirus ospy i obserwowaną głównie u dzieci. Pierwszy raz opisano tę chorobę w literaturze w 1817 roku. Mięczak zakaźny występuje na całym świecie, ale najwięcej zachorowań odnotowuje się w krajach tropikalnych o dużej wilgotności. Wirus atakuje jedynie ludzi. Jest to stosunkowo rzadko występująca choroba dermatologiczna – stanowi zaledwie 1 procent wszystkich diagnozowanych chorób skóry. Choroba dotyka najczęściej dzieci w wieku przedszkolnym oraz szkolnym. Wirus przenoszony jest poprzez kontakt fizyczny z osobą zarażoną lub jej rzeczami osobistymi (ubraniami, ręcznikami, przyborami toaletowymi). Do zarażenia często dochodzi na basenie. Jak objawia się mięczak zakaźny? Mięczak zakaźny objawia się punktowymi zmianami na skórze. Mają one postać grudek w kształcie kopuł z charakterystycznym wgłębieniem pośrodku zaczopowanym martwymi komórkami nabłonka zmieszanymi z cząsteczkami wirusa. Zagłębienie jednak może nie występować we wszystkich wykwitach. Zmiany skórne mają od 1 do 5 milimetrów. Kolor guzków może być perłowy, żółtawy, cielisty, różowy, czerwony. U dzieci zmiany najczęściej pojawiają się na kończynach i tułowiu, u dorosłych natomiast w dolnej części brzucha, na udach i w miejscach intymnych. Zmiany występują w skupiskach. Jeśli są małe (szczególnie u dzieci), trudno zaobserwować zagłębienia występujące w grudkach. Krostki nie są bolesne, ale mogą swędzieć (przez drapanie może dochodzić do przenoszenia wirusa w inne miejsca na ciele osoby zarażonej). Największą troską rodziców dzieci chorujących na mięczaka jest obawa, że dziecko będzie przez jakiś czas wykluczone z aktywności fizycznej i spędzania czasu wspólnie z innymi dziećmi, dlatego zależy im na szybkim zwalczeniu choroby. Jakie są tradycyjne metody leczenia mięczaka zakaźnego? Wśród metod leczenia mięczaka zakaźnego można wymienić metody mechaniczne i chemiczne. Metody mechaniczne są efektywne, ale narażają dziecko na potencjalnie bardzo bolesne i traumatyczne doświadczenie. Do tych metod należą przede wszystkim krioterapia (wymrażanie zmian), elektrokoagulacja, laseroterapia oraz łyżeczkowanie (fizyczne usunięcie każdej zmiany, grudki na skórze). W przypadku tych metod istnieje ryzyko trwałego uszkodzenia skóry i powstania blizn. Ich skuteczność zależy w dużej mierze od sprawności i umiejętności lekarza wykonującego zabieg oraz od liczby i obszaru zmian skórnych. Do metod chemicznych należy leczenie środkami chemicznymi (opartymi na kwasie salicylowym, kwasie glikolowym, kwasie mlekowym, wodorotlenku potasu, nadtlenku benzoilu) stosowanymi miejscowo. Ich działanie opiera się na wywołaniu miejscowego stanu zapalnego, co doprowadza do uszkodzenia zarówno zdrowej, jak i zarażonej skóry. W kontakcie z tymi środkami odczuwa się nieprzyjemne pieczenie i palenie skóry. Skóra po zastosowaniu środków chemicznych jest podrażniona, mogą powstawać przebarwienia i blizny. W przeciwieństwie do stosowania tradycyjnych metod leczenia, stosowanie wyrobu medycznego Mollusan® MED znacząco łagodzi przebieg choroby. Płyn nie uszkadza zdrowej skóry, jego aplikacja jest w pełni komfortowa i skóra wraca do pierwotnego stanu bez pozostawiania śladów i działań niepożądanych. Czy zmiany na skórze mogą zniknąć samoistnie? U osób ze zdrowym układem odpornościowym zmiany skórne znikają samoczynnie, ale u większości z nich trwa to kilkanaście miesięcy. Przeprowadzone w Wielkiej Brytanii badanie obejmujące 269 dzieci w wieku od 4 do 15 lat dowiodło, że czas samoistnego zniknięcia zmian wynosi średnio 13 miesięcy. W 30 proc. przypadków czas ten wyniósł aż 18 miesięcy, a w 13 proc. badanych przypadków ponad 2 lata (źródło: Olsen JR, Gallacher J, Finlay AY, Piguet V, Francis NA. Time to resolution and effect on quality of life molluscum contagiosum in children in the UK: A prospective community cohort study. Lancet Infect Dis 2015; 15 (2): 190-5.) Jak można zarazić się mięczakiem zakaźnym? Wirus przenoszony jest poprzez kontakt fizyczny z osobą zarażoną lub jej rzeczami osobistymi (ubraniami, ręcznikami, przyborami toaletowymi). Często do zarażenia dochodzi podczas korzystania z publicznych pływalni. Choroba może się przenosić na inne części ciała, na co narażone są szczególnie dzieci, które nie mogą się powstrzymać przed drapaniem zmienionej skóry. Zwykle zmiany na skórze pojawiają się w czasie od 2 do 7 tygodni od zarażenia, ale mogą także wystąpić nawet po kilku miesiącach. Czy dorosły może zarazić się mięczakiem od dziecka? Tak, dziecko może zarazić rodziców i inne osoby poprzez kontakt fizyczny lub kontakt z rzeczami osobistymi dziecka, szczególnie przyborami toaletowymi. Aby uniknąć zakażenia, ważne jest, aby nie współdzielić ręczników, pościeli, gąbek kąpielowych i wanien z osobą zarażoną. Rodzice powinni zadbać również o codzienną zmianę ręcznika i piżamy u dziecka. Czy chore dzieci muszą przebywać w domu? Dzieci chorujące na mięczaka nie muszą pozostawać w domu. Rodzice powinni pilnować, by dzieci nie pocierały, nie drapały lub w inny sposób nie podrażniały wykwitów, ponieważ zawierają one w sobie kaszowatą substancję z cząsteczkami wirusa. W taki sposób można go przenieść na inne, niezainfekowane fragmenty skóry. Chore dzieci powinny unikać kontaktu fizycznego z innymi. Rodzice powinni zadbać również o codzienną zmianę ręcznika i piżamy u dziecka. Czy krosty można wyciskać? Nie powinno się wyciskać i w żaden inny sposób podrażniać zmian skórnych, ponieważ w krostach znajdują się martwe komórki nabłonka zmieszane z cząsteczkami wirusa. Drapanie i wyciskanie zmian powoduje dalsze rozprzestrzenianie się wirusa na ciele (dochodzi do samozakażenia). Wyrób medyczny w płynie wspierający leczenie mięczaka zakaźnego szybkie działanie zmiany znikają zazwyczaj po 3-4 tygodniach systematycznego stosowania wysoka skuteczność zmniejszenie nasilenia zmian skórnych u dzieci i dorosłych systematyczna kuracja krople płynu należy nakładać na wykwity 2-3 razy dziennie brak śladów i blizn stosowanie preparatu jest bezbolesne, a skóra wraca do pierwotnego stanu naturalny skład preparat bazuje na naturalnych składnikach
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki: Leczenie płaskiego liszaja mieszkowego – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska. Łuszczyca skóry głowy i paznokci – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski. Liszaj płaski przerosły na łydkach – odpowiada Lek. Małgorzata Horbaczewska. Naświetlanie przy łuszczycy – odpowiada Magdalena StusiĹska.

Forum: Mam z dzieckiem taki problem Kurcze i pewnie się przyplatało do młodego… Jutro ide do dermatolog ale juz raczej jako potwierdzenie diagnozy. Dodam, ze rodzinna leczyła jako pokrzywkę, utrzymuje się już od 3 mcy…ech…. Miałyscie ten problem, czym leczyłyscie? Po lekturze na necie pewnie na wymrazanie ani inne inwazyjne metody sie nie zdecydujemy, zostaje wzmacnianie odporności i ew groprinosin Napiszcie dziewczyny jak macie jakieś doświadczenia, bo złapałam lekką panikę… Dzieki P. S U nas w ogóle z tym wirusem ospy jest jakoś dziwnie… ja nigdy nie chorowałam mimo, ze miałam okazje się zakazić..przeciwciała mam ale małe, młody tez nie zachorował, a teraz ten mieczak, który podobno jest pochodna wirusa ospy.

.